Lupus

Lupus hastası olan kişilerin sayısını belirlemek güçtür. Tüm dünyadaki prevalansının her 100.000 kişide 10 ile 150 kişi arasında değiştiği ve çoğunluğun kadın olduğu tahmin edilmektedir (%85).

Bağışıklık sistemi kendi hücrelerine saldırdığında

Bilinmeyen nedenlerden dolayı lupus hastası insanlardaki bağışıklık sistemi tüm dokuları etkileyebilen inflamatuar reaksiyonlara ve lezyonlara yol açan antikorlar üretir. Lupus çok farklı semptomlara neden olur: kütan erupsiyonlar, eklem ağrısı, göz kuruluğu, saç dökülmesi, tromboz, ateş, plörezi (akciğer zarı iltihabı) ve perikardit. Hastalık remisyon evreleri ile dönüşümlü olarak çeşitli süre ve yoğunlukta ataklar ile ilerler. Lupusun tanısı kan testi ile teyit edilir ve hasarın ölçüsü görüntüleme teknikleri ile ölçülür.

Yatkın hale getiren faktörler ancak bilinmeyen neden

Lupusun nedeni hala bir sır olarak kalsa da yatkınlaştırıcı bazı faktörler tanımlanmıştır: östrojen, genetik bir yatkınlık, bazı ilaçlar, UV ışınları, stres ve bazı virüsler (Epstein-Barr virüs). Araştırma çalışmaları bağırsak mikrobiyotasının rolünü de incelemiştir. Gerçekten de remisyon evresinde lupus hastalarında bir denge bozukluğu (disbiyozis) gözlemlenmiştir. Mikrobiyota oto-antikorların üretiminde bile rol oynuyor olabilir.

Atakları azaltın ve aralarını uzatın

Hiçbir ilaç lupusu tedavi etmez. Ancak çeşitli moleküllerin birleştirilmesi (hastalığın şiddetine bağlı olarak steroid dışı anti-inflamatuarlar, sıtma ilaçları, kortikosteroidler, immünosupresanlar, ve monoklonal antikorlar) atakları hafifletir, komplikasyonları sınırlandırır ve remisyon süresini uzatır. Aynı zamanda daha az sert uzun süreli tedaviler nüksetmeyi önler.

Mikrobiyotanın rolü teyit edilirse, mikrobiyotayı beslenme veya probiyotikler ile modüle etmek umut vaat eden bir tedavi opsiyonu olabilir.