Drożdżakowe zakażenie pochwy

Drożdżakowe zakażenie pochwy, często występujące zakażenie grzybicze sromu i pochwy, wydaje się występować częściej w przypadku zaburzenia równowagi mikrobioty pochwy. W ramach leczenia coraz częściej eksplorowane są możliwości stosowania probiotyków.

Drożdżakowe zakażenie pochwy (albo kandydoza sromu i pochwy) przynajmniej raz w życiu dotyka 70% do 75% kobiet.¹ Charakteryzuje się ono świądem związanym z uczuciem pieczenia, rumieniem i upławami. 

Dysbioza – środowisko sprzyjające rozwojowi grzybów z rodzaju Candida

W większości przypadków (85% do 90%) drożdżakowe zakażenie pochwy wywołują bakterie Candida albicans, które naturalnie występują w mikrobiocie pochwy i mikrobiocie jelitowej. Po wystąpieniu dysbiozy równowaga flory pochwy zostaje zaburzona, a bakterie C. albicans namnażają się nieprawidłowo, co prowadzi do pojawienia się tej choroby.
To zaburzenie równowagi w obrębie mikrobioty pochwy może wynikać z różnych powodów: może pojawić się po leczeniu antybiotykami albo kortykosteroidami, ciąży, immunosupresji a nawet niekontrolowanej cukrzycy2, choć stojące za nim mechanizmy nie zostały całkowicie poznane. 

Tradycyjne metody leczenia i możliwości zastosowania probiotyków 

Standardowym leczeniem kandydozowego zapalenia sromu i pochwy jest leczenie przeciwgrzybicze^3,4,5 (pochodne azolu i polieny), które kończy się powodzeniem w 80% przypadków. Niemniej jednak może dochodzić do nawrotu, a obecnie trwają prace nad oceną nowych metod leczenia, w tym obiecujących probiotyków.⁶ Przyjmowane drogą doustną albo miejscowo (kapsułki albo globulki dopochwowe) probiotyki mogą przywrócić równowagę mikrobioty pochwy i obniżyć częstotliwość nawracania zakażeń Candida.^7,8

Sources : 
1. Sherrard J et al. 2011 European (IUSTI/WHO) guidelines on the management of vaginal discharge. Int J STD AIDS. 2011 Aug;22(8):421 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21795415
2 – Mendling W. Guideline: vulvo-vaginal condidosis (AWMF 015/072), S2k (excluding chronic mucocutaneous candisosis).  Mycosis 2015; 58:1-15. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/myc.12292/abstract;jsessionid=069DDE60257C865FFF881D08496D0F19.f04t04 
3 - ACOG Practice Bulletin Number 72: Clinical Management Guidelines For Obstetricians & Gynecologists. Vaginitis. Obst Gyn 2006; 107(5):1195-1206. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16648432
4 - Sherrard J et al. 2011 European (IUSTI/WHO) Guideline on the Management of Vaginal Discharge. http://www.iusti.org/regions/europe/pdf/2011/Euro_Guidelines_Vaginal_Discharge_2011.Intl_Jrev.pdf
5 - Van Schalkwyk J et al. Vulvovaginitis: Screening for and Management of Trichomoniasis, Vulvovaginal Candidiasis, and Bacterial Vaginosis. J Obstet Gynaecol Can 2015;37(3):266–274. http://sogc.org/wp-content/uploads/2015/03/gui320CPG1504E.pdf
6 - Reid G et al. Microbiota restoration: natural and supplemented recovery of human microbial communities. Nat Rev Microbiol. 2011 Jan;9(1):27-38. doi: 10.1038/nrmicro2473. Epub 2010 Nov 29. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21113182
7. Strus M et al.  Studies on the effects of probiotic Lactobacillus mixture given orally on vaginal and rectal colonization and on parameters of vaginal health in women with intermediate vaginal flora. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2012; 163: 210-15. http://www.ejog.org/article/S0301-2115(12)00194-7/abstract
8.  Vujic G et al. Efficacy of orally applied probiotic capsules for bacterial vaginosis and other vaginal infections:  a double-blind, randomized,  placebo-controlled study. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2013; 168: 75-9. http://www.ejog.org/article/S0301-2115(13)00013-4/abstract