Toczeń to przewlekła ogólnoustrojowa choroba zapalna, która przejawia się w różny sposób u różnych pacjentów. Ta autoimmunologiczna choroba wydaje się być wynikiem złożenia czynników genetycznych i środowiskowych. Trwają badania nad ewentualnym wpływem mikrobioty.

Reumatoidalne zapalenie stawów jest chorobą autoimmunologiczną, która wpływa na stawy. Wydaje się być wieloczynnikowym zaburzeniem, uwzględniającym czynniki genetyczne i środowiskowe, jak również, co bardzo prawdopodobne, mikrobiotę jelitową i jamy ustnej.

Utrzymywanie się zapalenia dziąseł powinno zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia znacznie cięższych chorób przyzębia. Wynika to ze zmiany flory bakteryjnej w płytce nazębnej.

Choroby przyzębia są częstymi i nieodwracalnymi chorobami, które mogą ostatecznie prowadzić do poluzowania zębów. Ich pojawienie się wiąże się z zachwianiem równowagi we florze płytki nazębnej.

Miażdżyca charakteryzuje się powstawaniem blaszek miażdżycowych, które zatykają tętnice. Mikrobiota odgrywa pewną rolę w tej chorobie, szczególnie w tworzeniu się blaszek i ich pękaniu.

Trądzik przypisuje się przede wszystkim zmianom hormonalnym, ale może też wiązać się ze specyficzną mikrobiotą skórną, na którą zapewne wpływa oś jelita-mózg-skóra.

Wydaje się istnieć złożony związek między skórnym układem odpornościowym i mikrobiotą, który odgrywa rolę w występowaniu egzemy atopowej. Jej modulowanie za pośrednictwem probiotyków może stanowić obiecującą możliwość profilaktyki.

Zapalne tło łuszczycy pozostaje zagadką. Wyniki badań wykazały zmiany w zakresie mikrobioty u tych pacjentów.

Celiakia jest chorobą z wieloma niewiadomymi. Dowody sugerujące, że pacjenci z celiaklią, u których występuje dysbioza w obrębie mikrobioty jelitowej, co wzmaga prozapalny wpływ glutenu, otworzyły nowy kierunek poszukiwania wyjaśnień.

Zespół krótkiego jelita (ZKJ) to zespół zaburzeń wchłaniania jelitowego po resekcji. Pozostały odcinek okrężnicy oraz znajdująca się w nim mikrobiota odgrywają decydującą rolę w tym, jak jelito adaptuje się po resekcji.

Drożdżakowe zakażenie pochwy, często występujące zakażenie grzybicze sromu i pochwy, wydaje się występować częściej w przypadku zaburzenia równowagi mikrobioty pochwy. W ramach leczenia coraz częściej eksplorowane są możliwości stosowania probiotyków.

Waginoza bakteryjna, najczęściej występujące schorzenie ginekologiczne, znacząco wpływa na jakość życia kobiety. Wynika to z zaburzenia równowagi flory pochwy, którą można regulować poprzez stosowanie probiotyków.

Niedożywienie dzieci nie wynika wyłącznie z niedoboru ani nadmiaru pokarmu dostarczanego wraz z dietą. Może to również obejmować mikrobiotę jelitową.

Zaburzenia flory jelitowej u niemowląt sprzyjają rozwojowi astmy alergicznej. Przeprowadzono badania dotyczące profilaktyki astmy alergicznej z wykorzystaniem probiotyków albo prebiotyków. 

Alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa to najczęstsza postać alergii układu oddechowego, która często przechodzi w astmę alergiczną. Wiąże się to z dysbiozą w układzie pokarmowym i mikrobiotą w okolicach uszu, nosa i gardła.

Występujące w zimie infekcje (przeziębienie, zapalenie nosogardzieli, zapalenie oskrzeli oraz zapalenie oskrzelików u dzieci) mają najczęściej etiologię wirusową (rinowirus, adenowirus, wirus syncytialny).

Mukowiscydoza jest rzadką chorobą genetyczną, którą charakteryzują ciężkie zaburzeni układu oddechowego i pokarmowego. Mikrobiota jelitowa może stanowić element patofizjologii i przyczyniać się do progresji tej choroby.

Zapalenie zatok to przewlekłe zakażenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych, którego mechanizmy fizjopatologiczne nie zostały jeszcze całkowicie poznane. Prowadzone są badania nad rolą mikrobioty w ich powstawaniu.

Choroba Alzheimera jest chorobą neurodegeneracyjną, której rozwój zaczyna się na długo przed pojawieniem się pierwszych objawów podmiotowych. Obecnie nie ma metody jej leczenia, ale szereg możliwości wygląda obiecująco.

Przez około 15 lat przypuszczano, że choroba Parkinsona nie rozpoczyna się tylko w mózgu, ale również w jelitach. Niemniej jednak wciąż konieczne jest wyjaśnienie potencjalnych mechanizmów biologicznych tych zjawisk.

Formułowane w ostatnim czasie hipotezy sugerują, że zmiany w obrębie mikrobioty podtrzymujące zapalenie mogą sprzyjać schizofrenii. Usunięcie dysbiozy jelitowej może stać się nową metodą leczenia.

Mikrobiota jelitowa może stać się celem leczenia stwardnienia rozsianego (SM). Wyniki szeregu badań wykazały jej rolę w początkach zaburzeń immunologicznych związanych z utratą mieliny. 

Odkrycie roli, jaką mikrobiota jelitowa odgrywa w zaburzeniach lękowych dotykających setek milionów osób na całym świecie, daje nadzieję na badania nad nowymi metodami leczenia.

Zaburzenia nastroju, depresja i zaburzenia dwubiegunowe dotykają ludzi w każdym wieku, czasami powodując ciężki dystres umysłowy. Istnieją skuteczne metody leczenia i trwają badania dotyczące oceny wpływu mikrobioty jelitowej na te zaburzenia.

Określane wcześniej mianem schizofrenii dziecięcej, zaburzenia ze spektrum autyzmu obejmują obecnie zaburzenia autystyczne i psychozy dziecięce. Zaburzeniom ze spektrum autyzmu często towarzyszą choroby przewodu pokarmowego.

W większości przypadków zapalenie pęcherza moczowego jest spowodowane pojawieniem się w pęcherzu szczepu Escherichia coli pochodzącego z jelita. W przypadku zakażenia dochodzi również do zmian w obrębie mikrobioty układu moczowego.

W ostrej postaci zapalenie prostaty, zwane również zapaleniem gruczołu krokowego, najczęściej wynika z zakażenia. W przewlekłej postaci bardziej prawdopodobne jest jednak, że winą należy obarczyć zaburzenia równowagi mikrobioty układu moczowego.