Droga do nowej definicji zdrowej mikrobioty pochwy obowiązującej na całym świecie
Czyżby nasza wizja mikrobioty pochwy była zbyt bakteriocentryczna i etnocentryczna? To właśnie delikatnie sugeruje artykuł 1 podpisany przez uznanych badaczy działających na rzecz intensywniejszych badań nad zróżnicowaniem mikrobioty pochwy we wszystkich krajach świata i przypominających kluczową rolę tej mikrobioty w zapewnieniu zdrowia kobiet oraz jej znaczenie dla zapobiegania niektórym zakażeniom.
Sekcja dla ogółu społeczeństwa
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeń
O tym artykule
Mikrobiota pochwy ma fundamentalne znaczenie dla zdrowia kobiecych narządów rodnych. Ma tylko jedną specyficzną cechę: podczas gdy wiele rodzajów mikrobioty uważa się za zdrowe, gdy są zróżnicowane, za „złoty wzorzec” zdrowia mikrobioty pochwy uznaje się (na razie) zdecydowaną dominację rodzaju Lactobacillus.
Dominacja rodzaju Lactobacillus, a zwłaszcza gatunku L. crispatus, jest dziś kojarzona z lepszą ochroną przed niektórymi zakażeniami, zwłaszcza przenoszonymi drogą płciową, a także z mniejszym ryzykiem powikłań ciąży. co może tłumaczyć to, że ich obecność w dużej ilości służy obecnie za punkt odniesienia dla ustalenia, czy mikrobiota pochwy jest zdrowa.
However, in an opiNiemniej, jak przypomina kilka międzynarodowych znakomitości w artykule poświęconym zdrowiu pochwy, stosowana obecnie klasyfikacja w postaci pięciu typów
(sidenote:
Pięć typów CST
- CST I zdominowany przez Lactobacillus crispatus,
- CST II zdominowany przez L. gasseri,
- CST III zdominowany przez L. iners,
- CST V zdominowany przez L. jensenii,
- i CST IV, bardziej zróżnicowany, w którym nie dominuje Lactobacillus, ale zespół bakterii beztlenowych, takich jak Gardnerella, Atopobium, Prevotella i Finegoldia.
)
ma pewne ograniczenia, ponieważ nie odzwierciedla całości biologii i funkcjonowania mikrobioty pochwy. Autorzy przytaczają przeprowadzone w Belgii badanie Isala, w którym u 10,4% uczestniczek stwierdzono jednoczesną dominację L. crispatus (CST I) i L. iners (CST III), co wskazuje na możliwość jednoczesnego występowania u niektórych kobiet różnych typów CST. Innym ograniczeniem jest to, że rola grzybów, eukariotów, archeonów i wirusów jest jeszcze niedostatecznie poznana.
Dane pochodzą głównie z krajów bogatych
Aby zilustrować swój tok rozumowania, autorzy przytaczają przykład bakteryjnego zapalenia pochwy diagnozowanego w oparciu o (sidenote: Skala Nugenta System punktacji diagnostycznej stosowany do oceny bakteryjnego zapalenia pochwy na podstawie obecności i proporcji określonych bakterii w próbce wydzieliny z pochwy poddanej barwieniu metodą Grama. ) lub (sidenote: Kryteria Amsela Kliniczna metoda diagnostyczna oparta na czterech objawach: pH wydzieliny pochwy wyższym od 4,5, pozytywnym wyniku testu zapachu (zapach zepsutej ryby po dodaniu 10% potasu (KOH), obecności komórek „wskaźnikowych” (dużych komórek nabłonka oklejonych bakteriami) i nietypowych upławach. Aby zdiagnozować bakteryjne zapalenie pochwy, konieczne jest występowanie co najmniej trzech z tych objawów. ) , Te metody diagnostyczne są dotknięte stronniczością, zwłaszcza geograficzną.
Bakteryjne zapalenie pochwy to bardzo częsta przyczyna upławów u kobiet w wieku rozrodczym.
Częstotliwość występowania bakteryjnego zapalenia pochwy jest różna w różnych krajach i różnych grupach ludności, ale według przeglądu systematycznego i niedawnej metaanalizy częstotliwości wśród kobiet w wieku rozrodczym na świecie wynosi ona od 23 do 29%. Bakteryjne zapalenie pochwy zwiększa ryzyko nabycia i przekazania zakażeń takich jak HIV i inne choroby przenoszone drogą płciową, a jeżeli nie jest leczone, może mieć szkodliwe efekty podczas ciąży 2.
W 2024 r. WHO opublikowała dokument pod tytułem Recommendations for the treatment of Trichomonas vaginalis, Mycoplasma genitalium, Candida albicans, bacterial vaginosis and human papillomavirus 3 (anogenital warts) w celu przedstawienia aktualnych zaleceń klinicznych i praktycznych opartych na rozstrzygających danych dotyczących postępowania w przypadku bakteryjnego zapalenia pochwy.
Czy mniejsza liczba pałeczek kwasu mlekowego i częstsze występowanie zapalenia pochwy u kobiet czarnych i Latynosek niż u kobiet pochodzenia azjatyckiego lub europejskiego mieszkających w Stanach Zjednoczonych jest rzeczywistym zjawiskiem, czy może wynika z ograniczeń metodologicznych? Czy nierówności społeczno-ekonomiczne między poszczególnymi populacjami mogą tłumaczyć niektóre różnice? A co z różnymi nawykami, takimi jak irygacje pochwy znane jako czynnik ryzyka dysbiozy pochwy?
Co z licznymi Amerykankami uznanymi za Afroamerykanki, chociaż (ponad) połowa ich przodków to biali Europejczycy? Co tak naprawdę wiadomo o składzie „zdrowej” i zrównoważonej mikrobioty pochwy u kobiet o różnym pochodzeniu geograficznym i etnicznym?
Projekty badawcze na wszystkich kontynentach
Autorzy wskazują na brak badań w krajach o niskim lub średnim dochodzie mimo rosnącej liczby inicjatyw, które mają zniwelować tę lukę.
- Vaginal Human Microbiome Project (VaHMP) polega na opracowaniu mapy danych mikrobioty pochwy mieszkających w Stanach Zjednoczonych kobiet o różnym pochodzeniu etnicznym.
- Baza danych VIRGO uzupełnia dane amerykańskie danymi pochodzącymi z sześciu krajów położonych na różnych kontynentach:
- Vaginal Microbial Genome Collection (VMGC) zawiera dane z 14 krajów:
- Vaginal Microbiome Research Consortium obejmuje część przeznaczoną specjalnie dla Afryki i Bangladeszu.
Innym podejściem jest nauka obywatelska (wkład obywateli w badania nad mikrobiotą pochwy na całym świecie w oparciu o podejście oddolne i lokalne), jak w zrealizowanym przez autorów projekcie Isala dotyczącym mikrobioty pochwy. Po sukcesie w Belgii (poszukiwano 200 kobiet, a zgłosiło się ponad 6000 kandydatek) inicjatywą objęto światową sieć partnerów na różnych kontynentach (w Ameryce, Afryce, Azji i Europie), tworząc warunki sprzyjające współpracy między zespołami.
Wszystkie te inicjatywy autorzy uważają za niezbędne dla pełniejszego zrozumienia, czym jest „zdrowa” mikrobiota pochwy.
Rekombinowane endolizyny leczą bakteryjne zapalenie pochwy
Dokonania te mogą również pozwolić lepiej określić, jakie warunki sprzyjają równowadze tej mikrobioty, zwłaszcza poprzez pogłębienie wiedzy o ochronnej roli niektórych gatunków, takich jak Lactobacillus crispatus, i precyzyjną ocenę celowości włączenia probiotyków do tego procesu.
