Małe bakterie, duże zagrożenia: jak drobnoustroje pochwy kształtują zdrowie w ciąży

Paciorkowiec grupy B (GBS) (sidenote: Paciorkowiec grupy B (GBS) Bakteria powszechnie występująca w przewodzie pokarmowym i pochwie osób dorosłych, która może powodować poważne infekcje u noworodków, jeśli zostanie przeniesiona podczas porodu. ) , bakteria spokojnie żyjąca w organizmach wielu kobiet, może stać się śmiertelnym zagrożeniem w czasie ciąży. Występująca nawet u 40% kobiet w ciąży GBS jest zazwyczaj nieszkodliwa. Jeśli jednak zostanie przeniesiona podczas porodu, może powodować u noworodków zagrażające życiu powikłania, takie jak sepsa, zapalenie płuc i zapalenie opon mózgowych. Przełomowe badania prowadzone ¹ przez Toby’ego Maidmenta z Queensland University of Technology ujawniają, w jaki sposób delikatna równowaga bakterii pochwy wpływa na zachowanie GBS podczas ciąży. Odkrycia te mogą zmienić sposób, w jaki myślimy o opiece prenatalnej.

Dobre bakterie kontra złe wieści

W badaniu z udziałem 93 ciężarnych kobiet naukowcy śledzili bakterie pochwy w 24. i 36. tygodniu ciąży, aby zobaczyć, jak wygląda interakcja społeczności drobnoustrojów z GBS. Jednym z najbardziej zaskakujących odkryć była rola dwóch rodzajów bakterii: Lactobacillus crispatus (sidenote: Lactobacillus crispatus Korzystna bakteria w mikrobiocie pochwy, która wytwarza kwas mlekowy, utrzymując niskie pH, aby zapobiec kolonizacji patogenów i infekcjom. ) i Lactobacillus iners (sidenote: Lactobacillus iners Mniej ochronna bakteria pochwy, która wytwarza tylko kwas L-mlekowy, często związana z brakiem równowagi mikrobiologicznej i podatnością na infekcje oportunistyczne. ) . U kobiet trwale skolonizowanych przez GBS ilość L. Crispatus – gatunku ochronnego, który utrzymuje kwasowość pochwy – była znacznie zmniejszona. Zamiast tego kontrolę przejął gatunek L. iners, który jest mniej skuteczny w powstrzymywaniu szkodliwych bakterii. Ten brak równowagi wydawał się zapewniać GBS możliwość utrzymania się i rozwoju.

Tymczasem kobiety z jedynie przejściową kolonizacją GBS wykazywały bardziej zróżnicowaną społeczność drobnoustrojów po 24 tygodniach, z bakteriami takimi jak Gardnerella vaginalis. Po 36 tygodniach różnorodność ta zmniejszyła się, a L. crispatus i L. iners stały się dominujące, co korelowało z zanikiem GBS. Sugeruje to, że w niektórych przypadkach mikrobiom pochwy (sidenote: Mikrobiota pochwy Społeczność mikroorganizmów zamieszkujących środowisko pochwy, zdominowana głównie przez gatunki Lactobacillus, ma kluczowe znaczenie w utrzymywaniu zdrowia reprodukcyjnego. )  może naturalnie przesunąć się w kierunku zdrowszego stanu – choć nie zawsze działa, gdy kolonizacja GBS jest trwała.

Co sprawia, że GBS pozostaje lub odchodzi?

Trwałe przypadki GBS często obejmowały ten sam szczep bakterii utrzymujący się w obu punktach czasowych, co wskazuje na stabilną kolonizację. Co ciekawe, poziom GBS w tych przypadkach spadł o około 11% wraz z postępem ciąży, prawdopodobnie z powodu zmian hormonalnych, które zwiększają liczbę ochronnych pałeczek kwasu mlekowego. Jednak pomimo tego spadku utrzymywanie się L. iners nadal stanowiło wyzwanie w kontekście zdolności mikrobiomu do skutecznego zwalczania GBS.

Przyszłość opieki prenatalnej

Badania te otwierają drzwi do spersonalizowanych interwencji w leczeniu GBS. Probiotyki, które promują dominację L. crispatus lub strategie redukcji L. iners, mogą zapewniać nowe sposoby ochrony matek i dzieci. Ponieważ profilowanie mikrobiologiczne staje się coraz bardziej dostępne, wkrótce możemy zobaczyć ukierunkowane podejścia do zmniejszenia ryzyka GBS i poprawy wyników noworodków.

Zrozumienie cichej walki drobnoustrojów w mikrobiomie pochwy to coś więcej niż tylko ciekawostka naukowa – to kwestia życia i zdrowia tych najbardziej wrażliwych. Badanie to pokazuje, że nawet najmniejsze organizmy mogą mieć największy wpływ.