HIV: wirusy mikrobioty pozwalają śledzić rozwój infekcji
W mikrobiocie jelitowej osób seropozytywnych, których układ odpornościowy jest osłabiony, obficie występują wirusy. Niektóre z nich można wykorzystać do przewidywania skuteczności leczenia i obserwacji przywracania odporności. 1
Dostęp do pracowników służby zdrowia
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeń
O tym artykule
Przewód pokarmowy to główne miejsce replikacji ludzkiego wirusa nabytego niedoboru odporności (HIV) odpowiedzialnego za AIDS. Obecność HIV ma związek ze stanem zapalnym błon śluzowych jelit oraz z zaburzeniem równowagi bakterii mikrobioty ( (sidenote: Dysbioza Dysbioza nie jest zjawiskiem jednorodnym; przybiera różne formy zależne od stanu zdrowia danej osoby. Zazwyczaj definiuje się ją jako zaburzenie składu i funkcjonowania mikrobioty spowodowane przez zestaw czynników środowiskowych i osobniczych zakłócających ekosystem mikroorganizmów. Levy M, Kolodziejczyk AA, Thaiss CA, et al. Dysbiosis and the immune system. Nat Rev Immunol. 2017;17(4):219-232. ) ), co może wpływać na postęp choroby.
39 milionów osób na świecie żyło w 2022 r. z HIV. ²
2/3 osób dotkniętych przez HIV (25,6 mln) mieszka w Afryce. ²
Mikrobiota to nie tylko bakterie
Ale o co chodzi z tymi wirusami, które wraz z bakteriami, grzybami i archeonami wchodzą w skład mikrobioty jelitowej? Czy – podobnie jak bakterie – mają one udział w chorobie?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, zespół meksykańskich naukowców zanalizował „wirom” (wirusową składową mikrobioty) zawarty w stolcu 92 osób żyjących z HIV w różnych stadiach infekcji (nieleczonych) i porównał go z wiromem 53 zdrowych osób. 1
1,3 miliona osób zaraziło się tym wirusem w 2022 r. ²
630 000 osób zmarło z powodu AIDS w 2022 r. ²
Następnie spośród uczestników seropozytywnych zespół wybrał 14 osób cierpiących na niedobór odporności, to jest: wykazujących niski poziom limfocytów T CD4 – komórek, w których namnaża się HIV.
Przed rozpoczęciem terapii przeciwretrowirusowej i czterokrotnie w jej trakcie od uczestników pobrano próbki stolca i krwi w celu zbadania zmian poziomu odporności i mikrobioty jelitowej w pierwszych dwóch latach terapii.
Uderzająca ekspansja niektórych gatunków wirusów
Okazało się, że w mikrobiocie osób najbardziej dotkniętych przez chorobę, u których występuje znaczny niedobór odporności (poziom limfocytów T CD4 < 350), trzy gatunki wirusów są obecne w bardzo dużej ilości: Anelloviridae (anellowirusy), Adenoviridae i Papillomaviridae. Wydaje się, że terapia antyretrowirusowa wpływa szczególnie mocno na anellowirusy – poziom ich markerów znacznie spada po 24 miesiącach leczenia.
Co ważne, obecność anellowirusów na początku terapii ma związek z gorszym przywracaniem odporności i mniejszą liczbą limfocytów T CD4, a zatem z mniejszą skutecznością leczenia.
Dla naukowców badanie to jest ważnym krokiem naprzód. Pozwala ono nie tylko lepiej poznać wirom – frakcję mikrobioty słabiej zbadaną od frakcji bakteryjnej i znacznie mniej znaną – ale także lepiej zrozumieć udział wirusów zawartych w mikrobiocie w infekcji HIV.
Droga do lepszej opieki nad chorymi
Jego wyniki otwierają perspektywę wykorzystania anellowirusów w przyszłości jako markera pozwalającego przewidzieć skuteczność leczenia i obserwować przywracanie odporności osób dotkniętych przez HIV. To dobra wiadomość dla świata, w którym walka z AIDS jest ważnym wyzwaniem z obszaru zdrowia publicznego.
