Celiakia: druga strona diety bezglutenowej
W przypadku celiakii unikanie glutenu jest niezbędne. Ale jakie są konsekwencje rocznego stosowania takiej diety dla mikrobioty i jej funkcjonowania? Oto co wykazało to brytyjskie badanie. 1
Sekcja dla ogółu społeczeństwa
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeń
en_sources_title
en_sources_text_start en_sources_text_end
O tym artykule
Po zdiagnozowaniu (sidenote: Celiakia Choroba autoimmunologiczna, która dotyka głównie jelita cienkiego i jest wywoływana przez spożycie glutenu u osób predysponowanych genetycznie. ) pacjenci są zmuszeni przestrzegać diety (sidenote: Gluten (od łacińskiego glue, co oznacza klej): lepka substancja azotowa powstająca po uwodnieniu mąki z niektórych białek (glutenin i gliadyn) w zbożach, głównie pszenicy. ) przez całe życie. Niewiele jednak wiadomo na temat konsekwencji tej diety dla funkcjonowania jelit i zamieszkującej je mikroflory. Stąd zainteresowanie tym badaniem obserwacyjnym, w którym oceniono funkcjonowanie jelit i mikrobiotę 36 pacjentów z celiakią przed stosowaniem diety bezglutenowej i po roku jej stosowania, w porównaniu z 36 zdrowymi osobami z grupy kontrolnej stosującymi standardową dietę.
2 lub 3 As with other autoimmune diseases, celiac disease is more common in women, who are affected 2 to 3 times more frequently than men. ²
Przed stosowaniem diety bezglutenowej
Nowo zdiagnozowani pacjenci – którzy nie rozpoczęli jeszcze diety bezglutenowej – różnili się od zdrowych ochotników większą somatyzacją, depresją, lękiem, objawami żołądkowo-jelitowymi i mniejszą ilością wody w stolcu (-5%). Zespół badawczy odnotowuje również:
- znacznie wyższą zawartość wody w treści jelita cienkiego (+57%), co może być związane z połączonym działaniem osłabionego wchłaniania (zanik kosmków jelitowych), zwiększonego wydzielania (przerost krypt jelitowych) oraz zaburzeń motoryki jelit;
- wolniejszy tranzyt jelitowy (+83%), co można wytłumaczyć zmianami w błonie śluzowej, stanem zapalnym wpływającym na motorykę, zaburzeniami wchłaniania i brakiem równowagi hormonów jelitowych.
Chociaż zespół badaczy nie był w stanie zidentyfikować specyficznej sygnatury mikrobioty jelitowej w celiakii, znalazł różnice w niektórych taksonach bakterii, z których niektóre można wyjaśnić zmienioną funkcją jelit: na przykład niższa liczebność gatunków Blautia może być związana z powolnym tranzytem i dużą objętością okrężnicy.
95%
Predyspozycje genetyczne odgrywają kluczową rolę w celiakii, która jest silnie związana z określonymi genami w układzie HLA (układ samorozpoznania w immunologii). Większość pacjentów z celiakią (około 95%) wykazuje ekspresję genów kodujących białko głównego układu zgodności tkankowej (MHC) klasy II, HLA-DQ2. 3
20%
Autoimmunologiczne pochodzenie celiakii jest potwierdzone obecnością autoprzeciwciał w surowicy i częstym powiązaniem z innymi chorobami autoimmunologicznymi występującymi u 20% pacjentów (opryszczkowe zapalenie skóry, zapalenie tarczycy, cukrzyca typu 1, pierwotne zapalenie dróg żółciowych itp.). 4
Dieta, która obciąża mikrobiotę
Okazało się, że po 12 miesiącach unikania glutenu samopoczucie pacjentów uległo poprawie (zmniejszenie somatyzacji i niepokoju, niewielka poprawa wypróżnień, mniej objawów itp.), jednak nie osiągnęli oni poziomu porównywalnego z osobami z grupy kontrolnej, które nie cierpiały na celiakię. Sugeruje to, że unikanie glutenu, choć ważne, samo w sobie nie jest wystarczającym sposobem leczenia.
Rok na diecie, która eliminuje pszenicę i jej włókna (skrobię oporną i arabinoksylany), ma raczej negatywny wpływ na mikrobiotę i szlaki metaboliczne: powoduje niższą obfitość bifidobakterii, a tym samym enzymów zaangażowanych w rozkład skrobi i arabinoksylanów oraz zwiększoną obecność E. coli, Enterobacter i Peptostreptococcus, co prowadzi do wzrostu powiązanych funkcji proteolitycznych.
Zaburzenia te utrzymują się pomimo odpowiedniego przestrzegania diety, o czym świadczy normalizacja przeciwciał przeciw transglutaminazie u większości pacjentów. Obserwacji tej dokonano pomimo faktu, że większość pacjentów ściśle przestrzegała diety, o czym świadczy normalizacja przeciwciał przeciw transglutaminazie, co jest oznaką skutecznej odpowiedzi immunologicznej.
30% pacjentów doświadczyło utrzymujących się lub pogarszających objawów po przyjęciu diety bezglutenowej. ¹
14 „Zboża zawierające gluten” (pszenica, żyto, jęczmień, owies, kamut lub ich odmiany hybrydowe) oraz produkty na bazie tych zbóż znajdują się na liście 14 alergenów uznawanych za główne na mocy europejskich przepisów dotyczących etykietowania żywności ⁵
Utrzymywanie się objawów
Przede wszystkim 1 na 3 pacjentów zgłasza utrzymujące się lub nawet nasilone objawy żołądkowo-jelitowe po zastosowaniu diety bezglutenowej.
Te uporczywe objawy mogą być związane z określonymi zmianami w mikrobiocie jelitowej, niezależnie od odpowiedzi immunologicznej na gluten.
Wydaje się, że (sidenote: Rozgałęzione kwasy tłuszczowe Zazwyczaj nasycone kwasy tłuszczowe z co najmniej jedną gałęzią metylową w łańcuchu węglowym. Te rozgałęzione kwasy tłuszczowe, będące głównymi składnikami błon bakteryjnych wielu rodzajów i gatunków, rzadko występują w wewnętrznych tkankach ludzkich, ale są obecne w wysokich stężeniach w skórze i mazi płodowej (woskowatej, białej substancji) noworodków. W Stanach Zjednoczonych dieta, a w szczególności sery i produkty na bazie wołowiny, dostarcza około 500 mg tych kwasów dziennie. ) są skorelowane z objawami, a skład mikrobioty (w szczególności rodzaje Bifidobacterium, Alistipes i Ruminococcus) z ich trwałością.
Chociaż jest to jedyna obecnie dostępna metoda leczenia celiakii, dieta bezglutenowa zmienia mikrobiotę i nie niweluje wszystkich objawów. Autorzy przewidują zatem połączenie go z ukierunkowanymi prebiotykami lub synbiotykami w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom.
2. Malamut G, Cellier C. Place et bilan de la maladie cœliaque. Hepatogastroenterology, 2012;19:597-606.
5. EU Regulation No. 1169/2011 on the provision of food information to consumers (“INCO” Regulation)
