Czy mikrobiota nosa wpływa na ryzyko wystąpienia zapalenia ucha środkowego?

Zapalenie ucha często występuje u dzieci, ale nieproporcjonalnie często dotyka dzieci należące do populacji autochtonicznych (sidenote: Les enfants aborigènes australiens seraient 5 fois plus à risque d’otite sévère de l’oreille moyenne que les enfants australiens non aborigènes. Gunasekera H, Knox S, Morris P et al. The spectrum and management of otitis media in Australian indigenous and nonindigenous children: a national study. Pediatr Infect Dis J. 2007 Aug;26(8):689-92. ) . Dotychczas badania zmierzające do opisu mikroorganizmów związanych z występowaniem tej choroby w tych populacjach koncentrowały się na poszukiwaniu już znanych otopatogenów (Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae i Moraxella catarrhalis) lub korzystały z technik posiewu nie pozwalających na wykrycie obecności mikroorganizmów trudnych do hodowli.

Moraxella – marker przebytego zapalenia ucha?

Stwierdzili oni znaczną ilość bakterii Moraxella u dzieci, które już przeszły zapalenie ucha środkowego. Obfitość ta – podwyższona, mimo że podczas badania dzieci nie były chore na zapalenie ucha środkowego – może wynikać z trwałej modyfikacji mikrobioty nosowej wynikającej z przebytego niegdyś zapalenia.  Obfitość Moraxelli w mikrobiocie nosowej była ujemnie skorelowana z obfitością bakterii Staphylococcus – rodzaju występującego w większej ilości u dzieci, u których nie występował związany z zakażeniem wyciek z nosa. Dane z badania in vitro sugerują, że niektóre gatunki rodzaju Staphylococcus mogą działać inhibicyjnie na bakterie Moraxella, co może tłumaczyć zaobserwowaną korelację ujemną.

Ochronny duet mikroorganizmów?

Ponadto u dzieci, które podczas badania nie były dotknięte infekcją ucha, zaobserwowano dodatnią korelację bakterii Dolosigranulum i Corynebacterium. Korelację tę stwierdzono również u dzieci, u których nie występował związany z zakażeniem wyciek z nosa, co doprowadziło autorów do wniosku, że ta współkolonizacja może chronić przed patogenami takimi jak S. pneumoniae i być gwarantem dobrego stanu zdrowia górnych dróg oddechowych oraz uszu.

Droga do identyfikacji nowych otopatogenów

Natomiast rodzaj Ornithobacterium był nadreprezentowany u dzieci dotkniętych wysiękowym zapaleniem ucha w porównaniu z dziećmi, które nigdy na zapalenie ucha nie chorowały. Może więc on być nowym otopatogenem. Jego obecność była skorelowana z występowaniem dwóch innych rodzajów bakterii: Dichelobacter i Helcococcus, których wpływ na zdrowie nosa i uszu trzeba dopiero ustalić.