Słodziki zmniejszają skuteczność immunoterapii

Mikrobiota jelitowa to ważny regulator odpowiedzi na immunoterapię działający poprzez inhibitory punktów kontrolnych układu odpornościowego (sidenote: Punkty kontrolne układu odpornościowego są wykorzystywane przez nowotwory do ochrony przed atakiem układu immunologicznego i mogą zostać zablokowane przez terapię ICI w celu przywrócenia funkcji układu odpornościowego. ) w przypadku kilku nowotworów, w tym czerniaka i niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP). Wpływ czynników dietetycznych, takich jak słodziki, wciąż jest jednak mało znany. Jak działa na przykład powszechnie spożywana i znana z modyfikowania mikrobioty sukraloza? Aby odpowiedzieć na to pytanie, naukowcy ocenili związek spożywania tego słodzika ze skutecznością terapii przeciwciałami anty-PD-1.

Mniejsze szanse miłośników słodzenia

Analiza objęła 3 kohorty pacjentów: 91 z zaawansowanym czerniakiem, 41 z zaawansowanym NDRP i 25 z operacyjnym czerniakiem wysokiego ryzyka. Wszyscy byli leczeni immunoterapią na bazie przeciwciał anty-PD-1.

Wysokie spożycie sukralozy (>0,16 mg/kg dziennie) ma związek z gorszymi wynikami klinicznymi:

• w przypadku zaawansowanego czerniaka mediana przeżywalności bez rozwoju choroby spada z 13 do 8 miesięcy;
• w NDRP obniża się z 18 do 7 miesięcy, a poziom odpowiedzi na leczenie jest niższy (12% w porównaniu z 49%);
• w operacyjnym czerniaku poziom odpowiedzi na leczenie jest niższy, a przeżywalność bez nawrotów krótsza (19 miesięcy w porównaniu z 25 miesiącami).

Podobne tendencje zaobserwowano w przypadku innego słodzika, acesulfamu, natomiast nie wystąpiły one w przypadku aspartamu i sacharyny.

Mechanizmy obejmujące limfocyty T

Obserwacje te potwierdzono na modelach mysich, których wykorzystanie pozwoliło też na zbadanie mechanizmów tego zjawiska. Spożycie sukralozy powoduje oporność na immunoterapię przeciwciałami anty-PD-1 i znacznie większy wzrost guza, natomiast spożycie sacharozy (cukru stołowego) nie ma żadnego wpływu. Wygląda na to, że mechanizmy tego zjawiska obejmują limfocyty T. Spożycie sukralozy szkodliwie wpływa na kilka procesów dotyczących limfocytów T (proliferację, działanie cytotoksyczne, metabolizm). Jak się wydaje, wpływ ten nie ogranicza się do nowotworów – występuje w różnych stanach chorobowych, od raka po sezonowe zakażenia wirusowe.

Niezbędna i dostateczna mikrobiota jelitowa

Działanie sukralozy w całości zależy od mikrobioty jelitowej. Transfery mikrobioty fekalnej (TMF) myszy spożywających sukralozę wystarczą, aby zmniejszyć skuteczność immunoterapii u myszy leczonych po raz pierwszy. I odwrotnie – TMF od myszy reagujących na leczenie przywraca skuteczność immunoterapii u myszy spożywających sukralozę.