Poronienia: czy dysbioza pochwy może im sprzyjać?

Płodność

Poronienia bez pochodzenia genetycznego mogą mieć związek z dysbiozą pochwy i miejscowymi objawami zapalnymi. Wyniki, które mogłyby stworzyć warunki do działań zapobiegawczych wśród kobiet, wskazują na związek z niską zawartością bakterii kwasu mlekowego.

O tym artykule

Opublikowano 09 Maj 2022

Zaktualizowano 10 Maj 2022

Co piąta ciąża kończy się wczesnym poronieniem (przed ukończeniem 12. tygodnia), przy czym połowa przypadków związana jest z anomaliami chromosomowymi (poronienia aneuploidalne). Między 12. a 24. tygodniem może dochodzić do późnych poronień euploidalnych, zazwyczaj w związku z infekcją (2 z 3 przypadków). Choć mające tu znaczenie mechanizmy nie zostały dotąd zgłębione, podejrzewa się związek z mikrobiotą pochwy.

Nasuwa się pytanie:

czy odpowiedzialność za późne poronienia euploidalne mogą ponosić sygnały zapalne związane ze składem mikrobioty pochwy?

1/5 Co piąta ciąża kończy się wczesnym poronieniem

1/2 przy czym połowa przypadków związana jest z anomaliami chromosomowymi

Czy poronienia są związane z pałeczkami kwasu mlekowego?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, badacze obserwowali przebieg 167 ciąż: 74 ciąż donoszonych, 54 poronień z przyczyn niegenetycznych (euploidalnych) i 39 poronień z przyczyn genetycznych (aneuploidalnych). Analiza mikrobioty (ARN 16S) wskazuje na obecność dwóch rodzajów mikrobioty pochwy: pierwszy jest zdominowany w 94,2% przez szczep Lactobacillus spp. (75% próbek), a drugi (25% próbek) charakteryzuje niższy poziom pałeczek kwasu mlekowego ze ich średnią obecnością na poziomie zaledwie 18,5%.

Jak się okazuje, w porównaniu z poronieniami aneuploidalnych te euploidalne mają związek z mikrobiotą pochwy:

większa zawartość i różnorodność bakterii,
niska zawartość szczepu Lactobacillus spp.,
wysoka zawartość Streptococcus spp.(60% przypadków) i Prevotella spp. (40%).

Mikrobiota pochwy i stany zapalne

Jeżeli chodzi o stany zapalne, niezależnie od zakończenia ciąży, niska zawartość pałeczek kwasu mlekowego idzie w parze z wysokim poziomem cytokin w płynie pochwowo-szyjkowym. Przede wszystkim jednak podgrupy zdominowane przez szczepy Prevotella lub Streptococcus spp. wykazują znacząco podwyższone stężenie TNF-alfa i niektórych cytokin prozapalnych – interleukin (IL-6, IL-8, IL-1β). W związku z powyższym możliwe jest, że obniżenie zawartości szczepu Lactobacillus spp. ma związek ze środowiskiem prozapalnym, które nie sprzyja prawidłowemu przebiegu ciąży. Zgadzałoby się to z zaobserwowaną większą zawartością poronień w przypadkach, gdy mikrobiota pochwy ma niską zawartość pałeczek kwasu mlekowego.

Ponadto duża obecność paciorkowców wydaje się najwyraźniejszym czynnikiem ryzyka poronień euploidalnych, a także głównym czynnikiem odpowiedzialnym za wzrost mediatorów prozapalnych u tej grupy pacjentek.

Nadzieja dla kobiet

Zaobserwowano różnicę w składzie mikrobioty pochwy w przypadku ciąż aneuploidalnych i euploidalnych. Można zatem domniemywać, że zakończenie ciąży oparte jest na różnych mechanizmach: w pierwszym wypadku chodzi o wadę genetyczną, zaś w drugim zaś oddziaływanie między bakteriami mikrobioty pochwy a gospodarza. Bezpośrednią konsekwencją tego jest fakt, że można by obrać mikrobiotę pochwy za cel w dążeniu do zapobiegania poronieniom.

Źródła

^{Grewal K, Lee YS, Smith A et al. Chromosomally normal miscarriage is associated with vaginal dysbiosis and local inflammation. BMC Med. 2022 Jan 28;20(1):38.}

Tagi