Od bakterii do zaburzeń związanych z objadaniem się Kiedy zanik F. prausnitzii prowadzi do zaburzeń związanych z objadaniem się

Dieta

Zwykłe zmniejszenie ilości bakterii jelitowych F. prauznitzii wydaje się być wystarczające do hiperaktywacji dwóch obszarów mózgu odpowiedzialnych za objadanie się. Jak to możliwe? Poprzez zmniejszoną produkcję metabolitu i stymulację osi jelito-mózg przez nerw błędny. Zaburzenie to można byłoby usunąć po prostu podając probiotyk lub metabolit.

O tym artykule

Opublikowano 14 Marzec 2024

Zaktualizowano 23 Lipiec 2024

Objadanie się tłustymi i słodkimi potrawami obserwuje się zwykle u pacjentów cierpiących na zaburzenia odżywiania. W przypadku osób cierpiących na zespół niekontrolowanego napadowego objadania się (sidenote: Zespół niekontrolowanego napadowego objadania się Zespół niekontrolowanego napadowego objadania się to zaburzenie odżywiania, którego diagnoza opiera się na:

• kryteriach klinicznych: objadanie się, średnio co najmniej raz w tygodniu przez 3 miesiące; poczucie braku kontroli nad jedzeniem.

• oraz obecności co najmniej 3 z następujących 5 kryteriów: jedzenie znacznie szybciej niż normalnie; jedzenie do momentu odczuwania dyskomfortu; spożywanie dużych ilości jedzenia bez fizycznego odczuwania głodu; jedzenie w samotności z powodu wstydu; uczucie obrzydzenia, przygnębienia lub poczucie winy z powodu spożycia zbyt dużej ilości jedzenia.
Zachowanie związane z napadowym objadaniem się jest źródłem znacznego cierpienia.

Źródło: Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition Text Revision, DSM-5-TRTM, Feeding and eating disorders. ) , napady te idą w parze z dyskomfortem i nadwagą, a nawet otyłością. Wydaje się, że mikrobiota jelitowa może być zaangażowana w ten proces. Ale o jakie mechanizmy chodzi? Jaki jest wpływ tego zaburzenia odżywiania na mikrobiotę jelitową i wpływ mikrobioty na zachowanie? By się tego dowiedzieć, naukowcy krok po kroku rozszyfrowali oś jelito-mózg. ¹

Zespół niekontrolowanego napadowego objadania się dotyka około 3,5% kobiet i 2% mężczyzn w populacji ogólnej, w ciągu ich życia. ²

Objadanie się a dysbioza jelitowa

Podobnie jak ludzie, poddane stresowi i diecie myszy chętniej jedzą smakowite ciastka, zwiększają spożycie kalorii i doświadczają napadów objadania się. Zachowanie to wydaje się być związane z mikrobiotą jelitową gryzoni, której różnorodność i bogactwo uległy zmianie, wraz z zanikiem Lactobacillus i Ruminococcaceae oraz rozwojem Bacteroides, Roseburia i Alistipes.

04.11.2022 Zespół metaboliczny: dieta, mikrobiota i układ odpornościowy współdziałają ze sobą Czytaj więcej

Doświadczenia z przeszczepem mikrobioty kałowej (FMT) sugerują, że flora myszy z hiperfagią może być pozbawiona bakterii ochronnych: FMT zdrowych myszy eliminuje objadanie się u myszy z hiperfagią, co sugeruje powrót bakterii ochronnych; i odwrotnie, FMT myszy z hiperfagią nie wywołuje objadania się zdrowych myszy, co sugeruje brak bakterii wywołujących to zaburzenie.

3 rodzaje zaburzeń odżywiania

3 rodzaje zaburzeń odżywiania często diagnozowane u nastolatków i dorosłych są obecnie uwzględniane przez piątą wersję Diagnostycznego i Statystycznego Podręcznika Zaburzeń Psychicznych (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, DSM-5) ², obowiązującego na całym świecie opracowania dotyczącego zaburzeń psychicznych opublikowanego przez American Psychiatric Association:

jadłowstręt psychiczny, charakteryzujący się silnym lękiem przed przybraniem na wadze lub przytyciem, który utrzymuje się pomimo wszelkich dowodów na to, że jest inaczej, przekłada się na aktywną walką z głodem i unikaniem wszystkich „tuczących pokarmów”, często w połączeniu z innymi objawami mającymi na celu utratę wagi (wywołane wymioty, nadpobudliwość fizyczna, stosowanie leków itp.), co prowadzi do utraty o ponad 15% początkowej wagi i / lub BMI poniżej 17,5;
bulimia, charakteryzująca się powtarzającymi się epizodami niekontrolowanego objadania się (napady objadania się), po których następują nieodpowiednie zachowania kompensacyjne, takie jak samowywołane wymioty, nadużywanie środków przeczyszczających lub moczopędnych, post lub nadmierne ćwiczenia fizyczne;
zespół niekontrolowanego napadowego objadania się, charakteryzujący się epizodami spożywania dużych ilości jedzenia, które nie są kompensowane wymiotami lub oczyszczaniem, z tendencją do nadwagi lub otyłości.

Rozszyfrowanie mechanizmów

Uzupełniające się doświadczenia pokazują, że objadanie się u myszy wynika z odhamowania nerwu błędnego, co prowadzi do hiperaktywacji osi jelito-mózg, przechodząc przez jądro przykomorowe podwzgórza (związane z nagrodą, motywacją i homeostazą energetyczną) oraz jądro pasma samotnego. Czynnikiem wyzwalającym może być niska produkcja metabolitu drobnoustrojów jelitowych, kwasu kynureninowego (KYNA), u myszy z hiperfagią. Suplementacja myszy preparatem KYNA wystarczyła, aby powróciły one do zrównoważonego sposobu odżywiania.

"Wszystko, co musisz wiedzieć o osi mikrobiota-jelita-mózg

Dowiedz się więcej

Czy wystarczyłby probiotyk?

Aby potwierdzić wyniki modelu mysiego, naukowcy przeanalizowali próbki kału od 11 pacjentów z zespołem niekontrolowanego napadowego objadania się i 9 zdrowych osób z grupy kontrolnej. Mikrobiota pacjentów wykazała zanik Faecalibacterium prausnitzii (rodzina Ruminococcaceae) i spadek poziomu KYNA. Istnieją zatem wszelkie powody, by sądzić, że zmniejszenie liczby F. prausnitzii może towarzyszyć zmniejszeniu luminalnego KYNA i wynikającym z tego zaburzeniom odżywiania za pośrednictwem osi jelito-mózg. Hipoteza ta wydaje się mieć potwierdzenie u zwierząt: zaszczepienie myszy z hiperfagią bakterią F. prausnitzii podnosi poziom KYNA, zmniejsza ich pociąg do ciastek i hiperfagię.

Suplementacja KYNA, przeszczep kału i/lub probiotyki mogą zatem odgrywać rolę w klinicznym leczeniu niektórych zaburzeń odżywiania, z zastrzeżeniem dalszych badań, zwłaszcza na ludziach. W międzyczasie badanie to dodaje kolejną cegiełkę do zrozumienia osi jelito-mózg.