Regulacja mikrobioty skórnej za pomocą preparatów stosowanych miejscowo

Jak się wydaje, pierwsze badania kliniczne wykazały skuteczność preparatów stosowanych miejscowo w równoważeniu mikrobioty skóry. Konieczne są jednak kolejne badania w celu potwierdzenia tych wyników.

Ogólnie, badania kliniczne oceniające miejscowe stosowanie probiotyków w patologiach skóry wciąż mają ograniczony zakres.¹² W przypadku trądziku stosowanie kremów zawierających S. epidermidis lub bakteriofagi C. acnes interesuatakujące głównie szczepy patogenne przyniosło dobre efekty.¹² Stosowanie R. mucosa u pacjentów dotkniętych atopowym zapaleniem skóry może pomóc w zmniejszeniu ubytków, ilości sterydów stosowanych miejscowo oraz liczebności S. aureus.^28,29 Mała dostępność kandydatów interesujących pod względem stanu skóry zmusiła badaczy do korzystania również z innych źródeł mikroorganizmów. Pochodząca z wody termalnej Vitreoscilla filiformis może być interesująca w przypadku łojotokowego zapalenia skóry: jedno z badań wykazało zmniejszenie rumienia, łuszczenia i świądu dzięki złagodzeniu stanu zapalnego.¹²

W przypadku trądziku Nitrosomonas eutropha może zmniejszać ubytki¹²; miejscowe stosowanie produktów bakteryjnych (enterocyn E. faecalis) zmniejsza ubytki o 60% w porównaniu z grupą kontrolną.¹² Alternatywna strategia zmierza do zaradzenia dysbiozie poprzez zastosowanie sacharozy w celu ułatwienia wzrostu S. epidermidis w porównaniu z C. acnes.⁹ Dla raka skóry danych naukowych wciąż jest niewiele, a dla trądziku różowatego ich nie ma. W mysich modelach raków związanych z promieniami UV cząsteczka wytwarzana przez S. epidermidis hamowała rozrost guzów.^12,16