Niepatologiczne zmiany skórne związane z dysbiozą
Ewolucję mikrobioty skórnej można również zaobserwować w przypadku niepatologicznych zmian skórnych. Skóra nieustannie ma kontakt z różnymi endogennymi, egzogennymi i związanymi z trybem życia czynnikami, które mogą zmieniać fizyczne, mechaniczne i mikrobowe właściwości bariery skóry.19
Sekcja dla ogółu społeczeństwa
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeń
Nappy rash. Close-up of perianal dermatitis in a 1 month old female patient, showing red and inflamed skins.
O tym artykule
Opublikowano
21 Kwiecień 2021
Zaktualizowano
07 Styczeń 2022
DYSKOMFORT, PODRAŻNIENIE, PIELUSZKOWE ZAPALENIE SKÓRY
Skórę wrażliwą określa się jako „ściągniętą”, swędzącą i piekącą w reakcji na bodźce, które normalnie nie powinny powodować takich odczuć. Obserwuje się ją u osób z cerą normalną lub zaburzeniami bariery skóry.19 Związek może z tym mieć nadmierna reaktywność nerwów skóry, bariera skórna oraz mikrobiota skórna.19 Naruszenie warstwy rogowej u osób wrażliwych może ułatwiać penetrację chemicznych, środowiskowych i mikrobowych czynników związanych ze zwiększoną wrażliwością skóry.19
Pieluszkowe zapalenie skóry dotyczy tylko skóry narażonej na pocieranie, nadmierne nawilżanie, zmienne pH i stały kontakt z moczem i kałem. Związek mogą z nim mieć Candida albicans i Staphylococcus aureus.20
Obraz
GOJENIE RAN
Odpowiedzią na fizyczne przerwanie bariery skóry jest proces gojenia zaczynający się od stanu zapalnego, który jest wynikiem ścisłej współpracy komórek odpornościowych i bakterii uczestniczących w tym procesie.21 Bakterie komensalne, takie jak Staphylococcus, Streptococcus, Pseudomonas, Corynebacterium, mają na gojenie zarazem pozytywny i negatywny wpływ: pobudzają układ odpornościowy gospodarza i redukują inwazję innych chorobotwórczych mikroorganizmów, ale utrata różnorodności drobnoustrojów często prowadzi do przedłużającego się stanu zapalnego, który może opóźnić gojenie.21 Ten ścisły związek między gospodarzem a jego mikrobiotą skórną w procesie gojenia może otwierać nowe ścieżki terapeutyczne, takie jak kremy bogate w przeciwmikrobowe peptydy, w niszczące biofilmy probiotyki albo w przeciwzapalne bakterie.12,21
ZAPACH CIAŁA
Zapach ciała człowieka jest efektem dokonywanego przez bakterie rozkładu składników potu (aminokwasów, kwasów tłuszczowych i gliceroli), którego produktem są nieprzyjemnie pachnące cząsteczki: „siarkowy” lub „kwaśny” zapach kwasu octowego wytwarzanego przez Staphylococcus spp u dzieci i nastolatków, „kwaśna” woń tioalkoholi wytwarzanych przez Corynebacterium i Staphylococcus spp u dorosłych itp.7 Częste stosowanie dezodorantów i antyperspirantów zmienia skład mikrobioty skóry pach, ponieważ faworyzuje gronkowce kosztem maczugowców, co u dorastającej młodzieży jest przeciwskuteczne.7
ZDANIEM EKSPERTA
Czy probiotyki mogą być trzecim sposobem radzenia sobie z zapachem ciała oprócz dwóch stosowanych obecnie klasycznych metod (dezodoranty z alkoholem lub antyperspiranty)?
"Myślę, że jest możliwe, że regularne stosowanie przez długi czas produktu przeciw zapachowi ciała zawierającego żywe mikroorganizmy może zmienić skład mikrobioty pach w taki sposób, że będzie ona mniej podatna na wytwarzanie zapachów. Przypuszczam jednak, że działanie to jest bardzo słabe i prawdopodobnie mniej skuteczne niż antymikrobowe działanie alkoholu. Ponadto probiotyki nie będą w stanie powstrzymać wilgotnienia pach (wytwarzania potu) tak skutecznie jak zawarty w antyperspirantach chlorowodorotlenek glinu, który blokuje gruczoły potowe."
Źródła
