Transplantacja mikrobioty fekalnej a IBS: gdzie, kiedy, ile, żeby efekty były jak najlepsze?
Jaka transplantacja mikrobioty fekalnej jest najlepsza w przypadku terapii zespołu jelita drażliwego (IBS)? Zdaniem badaczy i klinicystów norweskich, dawka od 60 do 90 g podana do jelita cienkiego (a nie do grubego). Dobrze jest powtórzyć ten zabieg.
Sekcja dla ogółu społeczeństwa
Znajdź tutaj swoją dedykowaną przestrzeń
O tym artykule
Od 2015 do 2020 roku zrecenzowano 7 randomizowanych badań z grupą kontrolną (randomizowane kontrolowane badania kliniczne) polegających na zastosowaniu transplantacji mikrobioty fekalnej (FMT) w leczeniu zespołu jelita drażliwego. Ich wyniki są różne, a powodem są niewątpliwie różnice zastosowanych protokołów. Zespół norweski zbadał efekty zastosowania określonej dawki, powtórzenia FMT i obszaru jej zastosowania, stosując ten sam protokół co w jego poprzednim randomizowanym kontrolowanym badaniu klinicznym, które miało bardzo dobre wyniki (efekty utrzymywały się do 3 lat po wykonaniu FMT z zaledwie kilkoma przypadkami lekkich działań ubocznych). Przeszczep pochodził od tego samego (sidenote: Superdawca Dawca o znacznym zróżnicowaniu mikroorganizmów. Od jakości pobranej od niego mikrobioty zależą wyniki FMT. W omawianym przypadku jest to czterdziestoletni mężczyzna rasy białej urodzony siłami natury, karmiony piersią, tylko kilka razy w życiu leczony antybiotykami, zdrowy, niepalący, nie przyjmujący stale żadnych leków, o BMI mieszczącym się w normie, regularnie uprawiający aktywność fizyczną i przyjmujący suplementy diety odpowiednie dla sportowców (dzięki czemu jego dieta jest bogatsza niż przeciętnie w proteiny, błonnik, minerały i witaminy). ) .
Powtórka FMT poprawia objawy
To nowe badanie objęło 186 cierpiących na zespół jelita drażliwego pacjentów zrandomizowanych do 3 grup i przyjmujących 90 g przeszczepu mikrobioty fekalnej (w poprzednim randomizowanym kontrolowanym badaniu klinicznym było to 30 lub 60 g) do jelita grubego lub dwunastnicy, lub dwukrotnie do dwunastnicy w odstępie tygodnia.
W ciągu roku po wykonaniu FMT badacze zaobserwowali znacznie zmniejszenie występowania (sidenote: Ocena przy użyciu IBS-SSS, Birmingham IBS Symptom Questionnaire (BSQ) i skali oceny zmęczenia (FAS). ) we wszystkich grupach niezależnie od okresu, który upłynął od wykonania FMT: w dniu transplantacji objawy te występowały u 3/4 pacjentów, natomiast po 3 miesiącach u 17–32% (zależnie od grupy), a po roku u 24–41%. We wszystkich 3 grupach niezależnie od okresu, który upłynął od wykonania FMT, poprawiła się (sidenote: Ocena przy użyciu kwestionariuszy IBS Quality of Life Instrument (IBS-QoL) i Short-Form Nepean Dyspepsia Index (SF-NDI). ) . Powtórzenie transplantacji wzmacnia korzystne działanie na objawy i jakość życia.
Diagnoza IBS – broszura
Jelito cienkie jest lepszym celem niż jelito grube
Analiza próbek stolca (16S rRNA) pobranych na początku badania oraz po 3, 6 i 12 miesiącach od FMT wykazuje znaczne cofnięcie się dysbiozy we wszystkich poddanych terapii grupach. W wyniku FMT we wszystkich 3 grupach i we wszystkich terminach obserwacji stwierdzono znaczne zmiany profili bakteryjnych, przy czym między grupami wystąpiły różnice. Zmiany te dotyczą zwłaszcza 6 bakterii związanych z objawami oraz ze zmęczeniem, takich jak Alistipes spp. skorelowaną z kilkoma chorobami, takimi jak depresja, zaburzenia lękowe i zespół przewlekłego zmęczenia, lub działająca przeciwzapalnie Holdemanella biformis.
Przeszczep do jelita cienkiego umożliwia długoterminową kolonizację pożytecznymi bakteriami w przeciwieństwie do przeszczepu do jelita grubego, którego efekt utrzymuje się krócej. Natomiast – chociaż w poprzednim randomizowanym kontrolowanym badaniu klinicznym korzystne działanie nasilało się wraz ze zwiększaniem dawki (dawka 60 g działała lepiej niż 30 g) – dawka 90 g nie działała lepiej niż przetestowana już dawka 60 g. Optymalna dawka leży zatem w przedziale od 60 do 90 g.
