Cukrzyca typu 2

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą związaną z dysfunkcją w wytwarzaniu lub wykorzystaniu insuliny, hormonu regulującego poziom cukru we krwi. Mikrobiota jelitowa została zidentyfikowana jako jeden z czynników środowiskowych, które mogą odgrywać rolę w powstaniu tej choroby.

Opublikowano 17 Wrzesień 2021
Zaktualizowano 27 Październik 2021

O tym artykule

Opublikowano 17 Wrzesień 2021
Zaktualizowano 27 Październik 2021

W 2015 roku 415 milionów osób na świecie chorowało na cukrzycę. Zgodnie z prognozami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w 2040 roku będzie to już 642 milionów. 90% przypadków stanowi cukrzyca typu 2.

Insulinooporność - główna przyczyna cukrzycy typu 2

Główną przyczyną cukrzycy typu 2 jest utrata wrażliwości komórek organizmu na insulinę. Insulinooporność powoduje, że hormon jest nieskuteczny, a trzustka produkuje go coraz więcej, aż do całkowitego wyczerpania. W rezultacie cukier gromadzi się we krwi, co prowadzi do hiperglikemii i poważnych długotrwałych powikłań, tj.: zawał mięśnia sercowego, udar, zwężenie tętnic obwodowych, niewydolność nerek i ślepota.

Udział mikrobioty jelitowej?

Chociaż w powstaniu cukrzycy typu II ważne są predyspozycje genetyczne, to styl życia jest największym czynnikiem ryzyka - zwłaszcza siedzący tryb życia i dieta zawierająca zbyt dużo tłuszczu i cukru. Niektóre tłuszcze i cukry wywołują reakcję zapalną związaną z zaburzeniami metabolicznymi, co dodatkowo nasila stan zapalny. Zaczyna się błędne koło, w którym udział ma zaburzona mikrobiota układu pokarmowego. Naukowcy dowiedli, że u chorych na cukrzycę dochodzi do zaburzeń w składzie mikrobioty przewodu pokarmowego, co przyczynia się do powstania choroby.

Zmiany stylu życia

Przede wszystkim cukrzycę leczy się poprzez zmianę stylu życia: zmniejszenie masy ciała, jeśli istnieje potrzeba, regularną aktywność fizyczną i zrównoważoną dietę. Często konieczne staje się przyjmowanie leków. 
Rola niektórych bakterii jelitowych i/lub probiotyków w cukrzycy nie została jeszcze potwierdzona, ale ich korzystne działanie (szczególnie na apetyt i poziom cukru we krwi) otworzyło drogę do opracowania nowych celów terapeutycznych dla tej dotykającej miliony osób choroby.