Escherichia coli albo wpływ mikrobioty jelitowej na zakażenia dróg moczowych

Escherichia coli występuje naturalnie w mikrobiocie jelitowej, ale jej właściwości zakaźne, takie jak zdolność przylegania do ścianek pęcherza, mogą wywoływać działanie chorobotwórcze. Określa się ją wtedy uropatogennym szczepem Escherichia coli (uropathogenic Escherichia coli, UPEC). Zakażenia dróg moczowych występują w przypadku rozprzestrzenienia się flory kałowej w okolice narządów moczowo-płciowych. Bakterie potrafią skolonizować samą cewkę moczową (wywołując zapalenie cewki moczowej), rozprzestrzenić się do pęcherza i wywołać ostre zapalenie pęcherza moczowego albo dotrzeć do nerek (wywołując odmiedniczkowe zapalenie nerek). Ta migracja bakterii z obszaru odbytu do układu moczowo-płciowego pociąga za sobą dwa pytania: czy odpowiedzialne za nią szczepy różnią się z genetycznego punktu widzenia, czy raczej muszą się one przystosować podczas migracji z jelit do pęcherza moczowego? Czy przewidywanie ryzyka wystąpienia zakażenia dróg moczowych przy pomocy badań bakterii Escherichia coli w próbkach kału w celach profilaktycznych jest możliwe?

Przystosowanie się nie jest konieczne

Szereg badań^4,5 przeprowadzonych przez zespół duńskich naukowców pozwolił udzielić odpowiedzi na niektóre pytania. Zaobserwowali oni, że szczepy Escherichia coli występujące w kale pacjentek z zakażeniem dróg moczowych były takie same, co szczepy występujące w ich własnych próbkach moczu oraz w próbkach pobranych od zdrowych kobiet. Jedyną różnicą było kilka nieznacznych zmian genetycznych. Innymi słowy Escherichia coli potrafi migrować z jelit do pęcherza moczowego bez konieczności jakiegokolwiek przystosowania się. Stwierdzono zatem, że przewidywanie ryzyka wystąpienia zakażenia układu moczowego na podstawie badań składu mikrobioty jelitowej nie jest możliwe. Jakie są więc przyczyny zakażeń dróg moczowych? Zakażenia układu moczowego uropatogennymi szczepami Escherichia coli mogą być powodowane przez szereg czynników związanych z bateriami (zdolność przylegania do komórek jelita, zjadliwość...) oraz stanem odporności gospodarza, co tworzy środowisko podatne na zakażenia.