Reumatoidalne zapalenie stawów

Reumatoidalne zapalenie stawów określa się jako przewlekłą chorobą zapalną, która obejmuje wiele stawów. Jednymi z możliwych przyczyn choroby są zaburzenia mikrobioty jelitowej oraz predyspozycje genetyczne.

Około 1% populacji ludzi dorosłych cierpi na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS). Poza tym kobiety chorują częściej niż mężczyźni.

Choroba autoimmunologiczna

RZS jest chorobą autoimmunologiczną przebiegającą rzutami (z nawrotami) i powodującą utrzymujące się stany zapalne stawów, przede wszystkim stóp i dłoni. Obrzęk, ból i sztywność stawów stanowią jej główne objawy. Jeżeli u pacjenta nie zastosowano leczenia, RZS rozprzestrzenia się na inne stawy stopniowo je deformując a nawet niszcząc.

Predyspozycje genetyczne w połączeniu z brakiem równowagi mikrobioty

Chociaż istnieją geny predysponujące do wystąpienia RZS, bez udziału innych czynników ryzyka, nie są one w stanie same wywołać choroby. Współdziałają zatem z czynnikami środowiskowymi, wśród których coraz częściej wymienia się mikrobiotę jelitową i policzkową. Rzeczywiście u pacjentów z RZS występuje zaburzenie mikrobioty (dysbiozę) bardzo podobne do tej obserwowanej u pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit. To zaburzenie zmniejsza się wraz z rozpoczęciem leczenia.

Probiotyki jako leczenie dodatkowe

Żadna obecna na rynku terapia nie leczy RZS, ale istnieją leki spowalniające postęp choroby i łagodzące jej objawy: leki przeciwbólowe, leki immunosupresyjne lub biofarmaceutyki, rehabilitacja (fizykoterapia, ergoterapia, balneoterapia itd.). W ostatnim czasie jako leczenie uzupełniające stosowano także probiotyki i uważa się je za obiecującą metodę leczenia.