Toczeń

Opublikowano 16 Październik 2020
Zaktualizowano 03 Listopad 2021

O tym artykule

Opublikowano 16 Październik 2020
Zaktualizowano 03 Listopad 2021

Toczeń, zwany także toczniem układowym lub rozsianym toczniem rumieniowatym należy do grupy chorób autoimmunologicznych. W tym schorzeniu mikrobiota układu pokarmowego może odrywać pewną rolę.

Liczba osób chorujących na toczeń jest trudna do określenia. Szacuje się, że jego częstość występowania w populacji światowej wynosi od 10 do 150 przypadków na każde 100 000 mieszkańców, z czego większość stanowią kobiety (85%).

Kiedy układ odpornościowy atakuje własne komórki

Z nieznanych przyczyn, układ odpornościowy u osób chorujących na toczeń wytwarza autoprzeciwciała, które indukują reakcje zapalne i zmiany chorobowe które mogą wystąpić w każdej tkance organizmu. Toczeń charakteryzuje się szeroką gamą objawów: zmęczeniem, wykwitami skórnymi, bólami stawów, suchymi oczami, wypadaniem włosów, zakrzepicą, gorączką, zapaleniem opłucnej i osierdzia. Choroba przebiega rzutami o różnym czasie trwania i intensywności, które przeplatają się z okresami remisji. Diagnozę potwierdza się przez badanie krwi, a zasięg uszkodzenia mierzy się za pomocą badań obrazowych.

Czynniki predysponujące poznane, ale przyczyna wciąż nieznana

Chociaż przyczyny tocznia pozostają nieznane, zidentyfikowano kilka czynników predysponujących tj.: estrogen, predyspozycje genetyczne, niektóre leki, promienie UV, stres i niektóre wirusy (wirus Epsteina-Barr). Prace naukowe opisują również rolę mikrobioty jelitowej. Zaburzenie równowagi mikrobioty jelitowej ( dysbiozę ) zaobserwowano u pacjentów z toczniem podczas fazy remisji. Mikrobiota może także wpływać na produkcję autoprzeciwciał.

Łagodzenie i zmniejszenie ilości ataków choroby

Nie ma leków na tocznia. Jednakże łączenie kilku leków (niesteroidowych środków przeciwzapalnych, leków przeciwmalarycznych, kortykosteroidów, leków immunosupresyjnych i przeciwciał monoklonalnych, w zależności od ciężkości przebiegu choroby) łagodzi ataki choroby, ogranicza powikłania i wydłuża okresy remisji. Stosowane jednocześnie łagodniejszego i długotrwałego leczenie zapobiega nawrotom. Jeśli rola mikrobioty zostanie potwierdzona, modulowanie jej poprzez dietę lub probiotyki może być obiecującą opcją terapeutyczną.