Ból w obrębie miednicy: czy to sprawka mikrobioty?

Nie wszyscy o tym wiedzą, ale wszystkie narządy, które mają kontakt ze światem zewnętrznym, w tym pęcherz moczowy (nie, mocz nie jest sterylny!) i pochwa (królestwo pałeczek kwasu mlekowego) są siedliskiem mikrobioty, które mają udział w ich prawidłowym funkcjonowaniu… albo, w przypadku dysbiozy, w chorobie, między innymi w uczuciu bólu.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, naukowcy przebadali 30 kobiet cierpiących na przewlekły ból w obrębie miednicy (sidenote: Przewlekły ból w obrębie miednicy Trwały, niewystępujący okresowo ból odczuwany w strukturach związanych z miednicą i trwający powyżej 6 miesięcy. Często nie można ustalić żadnej konkretnej etiologii, przez co ból ten może zostać uznany za miejscowy przewlekły objaw bólowy lub somatyczny zespół czynnościowy. Zazwyczaj jest on związany z innymi somatycznymi czynnościowymi zespołami bólowymi (na przykład zespołem jelita drażliwego, niespecyficznym zespołem przewlekłego zmęczenia), a także z zaburzeniami zdrowia psychicznego (takimi jak zespół stresu pourazowego czy depresja). Więcej informacji Speer LM, Mushkbar S, Erbele T. Chronic Pelvic Pain in Women. Am Fam Physician… ) (ang. CPP, Chronic Pelvic Pain) – z których połowa wykazywała nadwrażliwość (sidenote: Nadwrażliwość w obrębie miednicy Obniżenie korowych progów odczuwania bólu, powodujące dyskomfort lub ból w reakcji na bodźce zazwyczaj niewywołujące bólu, takie jak napełnienie pęcherza, nadmierne odczuwanie funkcjonowania układu pokarmowego, pieczenie sromu w reakcji na dotyk oraz nietypowo silny ból w reakcji na bodźce zazwyczaj go wywołujące. Więcej informacji CHU Dijon ) , – który powodowało zwykłe ocieranie bielizny o ciało lub pełny pęcherz. ¹

Mikrobiota w złej formie

Kobiety cierpiące na CPP z jednoczesną nadwrażliwością wykazują bardzo niski próg wrażliwości na ból: aby go wywołać, wystarczy nawet najlżejszy nacisk na pęcherz. Ale to nie wszystko – odczuwany ból jest nie tylko silniejszy, ale również dłużej się utrzymuje. Innymi słowy, cierpienie atakuje ze wszystkich stron.

U kobiet tych występuje zaburzenie mikrobioty jelit, układu moczowego (pęcherza moczowego) i pochwy, którym zazwyczaj towarzyszy spadek liczebności pożytecznych Lactobacillus: w jelitach jest mniej bakterii Lactobacillus, mikrobiota pochwy jest bardziej zróżnicowana (co nie jest dobrym znakiem) i bogatsza w rodzaje Streptococcus oraz Prevotella, a zubożona o inne grupy bakterii, a mikrobiota dróg moczowych jest bardziej zróżnicowana (co też nie wróży dobrze), z dominacją Clostridium sensu stricto 1.

Bakterie, które oznaczają ból

Jeszcze bardziej niepokoi to, że niektóre z tych bakterii, których u kobiet dotkniętych nadwrażliwością jest za dużo albo za mało, mają bezpośredni związek z objawami klinicznymi. Na przykład mniejsza liczebność rodzaju Akkermansia lub Faecalibacterium w jelitach towarzyszy silniejszym bólom odbytnicy. Mniej L. jensenii w pochwie to więcej bolesnych miesiączek i mniejsza pojemność pęcherza moczowego. Mniej Lactobacillus w pęcherzu moczowym oznacza jego gorsze funkcjonowanie.

Czy zrównoważenie mikrobioty zmniejszy ból?

Na koniec badaczom udało się ustalić bakteryjne wzorce wrażliwości w oparciu o bakterie zawarte w mikrobiocie jelit, pochwy i dróg moczowych. Czy są one przyczyną, czy skutkiem bólu? Na razie nie jesteśmy w stanie tego stwierdzić.

Odkrycie to otwiera jednak drogę do wypracowania obiecujących kierunków w terapii: probiotyki mogą stanowić dla tych kobiet przyszłościowe rozwiązanie terapeutyczne, podobnie jak prebiotyki, symbiotyki czy podejścia żywieniowe. Działając na mikrobiotę, można by w ten sposób ulżyć niektórym kobietom w bólu.

A co jeśli przywrócenie równowagi tych rodzajów mikrobioty przy użyciu probiotyków pozwoliłoby nie tylko złagodzić ból, ale także wpłynąć na pierwotne przyczyny choroby?