Warto zauważyć, że – jak się wydaje – mikrobiota w obu tych organach ulega zaburzeniom podczas infekcji dróg oddechowych, co przemawia na korzyść teorii, że wszystkie narządy pokryte śluzem są ze sobą połączone i że oś jelito-płuca jest dwukierunkowa.¹

Bakterie jelitowe, ich fragmenty, a także SCFA mogą przenikać przez barierę jelitową, przemieszczać się w krezkowym układzie limfatycznym, wnikać do układu krążenia ogólnoustrojowego i modulować komórki układu odpornościowego w płucach.¹¹ Podczas infekcji typu grypowego mikrobiota płuc i funkcjonowanie układu odpornościowego zostają zaburzone. Obserwuje się również dysbiozę mikrobioty jelit, co może tłumaczyć współistniejące często objawy przypominające wirusowe zakażenie przewodu pokarmowego (Fig 7A).¹⁰

RYSUNEK 7: Oś jelito-płuca podczas wirusowej infekcji dróg oddechowych (A) i model modulacji mikrobioty przy użyciu probiotyków (B).

Adaptacja na podstawie Dumas A et al, 2018²

Probiotyki mogą pomóc w powrocie do zdrowia (homeostazy mikrobioty, kontroli infekcji, modulacji odpowiedzi immunologicznych) dzięki metabolitom mikrobioty jelit (SCFA i inne) lub produktom pochodzącym od gospodarza.

Dysbioza jelit może mieć kilka przyczyn, między innymi utratę apetytu (prowadzącą do przyjmowania mniejszej ilości pożywienia i kalorii) oraz wydzielanie cytokin zapalnych. Może to mieć miejscowe konsekwencje, takie jak stan zapalny jelit, przerwanie bariery jelitowej mniejsza ilość wytwarzanych peptydów przeciwdrobnoustrojowych (AMP), spadek ilości SCFA, potencjalnie prowadzące do wtórnych infekcji jelit.¹⁰

Zaburzenie bariery jelitowej sprzyja przenikaniu bakterii oraz wyzwalaniu endotoksyn do krwi, co prowadzi do ogólnoustrojowego stanu zapalnego, nasilenia uszkodzeń płuc i podwyższonego ryzyka wtórnych infekcji bakteryjnych.¹⁰ Ograniczenie wytwarzania SCFA przez mikrobiotę jelit również przyczynia się do obserwowanego w płucach zmniejszenia odporności na bakterie.¹⁰ Wskazuje to na istotną rolę mikrobioty jelit w obronie płuc przed infekcjami dróg oddechowych.

Modulacja mikrobioty jelit przy użyciu strategii takich jak probiotyki może pomóc w zmniejszeniu podatności na infekcje dróg oddechowych za pośrednictwem osi jelito-płuca albo w zwalczeniu infekcji i powrocie do zdrowia (rys. 7B). Kilka badań na myszach wykazało, że konkretne probiotyki podawane przed zakażeniem grypą powodowały mniejsze nagromadzenie komórek układu odpornościowego w zakażonych płucach. Probiotyki te poprawiały też klirens wirusowy i ogólny stan zdrowia, a także zmniejszały zaburzenia mikrobioty jelit.^12,13

Polecane przez naszą społeczność

W porównaniu z mikrobiotą jelit badania mikrobioty płuc wciąż są w powijakach.⁵ Początkowo uważano, że płuca są sterylne, ale niedawno odkryto, że mają one własną mikrobiotę o składzie innym niż mikrobiota jelit.⁶

Badania wykazały, że mikrobiota jelit może uczestniczyć w ochronie przed wirusowymi infekcjami dróg oddechowych (takimi jak grypa i zespólniowy wirus oddechowy)² za pośrednictwem licznych mechanizmów. Na przykład metabolity mikroorganizmów jelitowych, takie jak SCFA (otrzymywane z fermentacji błonnika pokarmowego dokonywanej przez bakterie komensalne) i kwas 3-(4 hydroksyfenylo)propionowy (produkt rozkładu flawonoidów roślinnych wytwarzany przez ludzkie bakterie jelitowe⁷) wpływają na wytwarzanie przez płuca interferonu typu I (IFN) pobudzającego ochronę przeciwwirusową.^8,9 Wraz z metabolitami drobnoustrojów składniki
wytwarzane przez mikroorganizmy (takie jak LPS) pomagają w obronie płuc przeciw infekcjom wirusowym (rys. 6). Mikrobiota jelit ma również znaczenie dla klirensu wirusowego (grypa), ponieważ pobudza działanie efektorowe komórek T CD8+.¹⁰ Wszystkie czynniki powodujące dysbiozę jelitową (starzeniesię, antybiotyki, choroby takie jak otyłość czy cukrzyca) mogą również zaburzyć komunikację jelito-płuca, zwiększając podatność na infekcje dróg oddechowych¹⁰

RYSUNEK 6: Rola mikrobioty jelit w wirusowych infekcjach dróg oddechowych.

Adaptacja na podstawie Sencio V et al, 2020¹⁰

Wszystkie czynniki powodujące dysbiozę jelitową (starzenie się, antybiotyki, choroby takie jak otyłość czy cukrzyca) mogą również zaburzyć komunikację jelito-płuca, zwiększając podatność na infekcje dróg oddechowych.¹⁰

Jest wiele sposobów wpływania na skład mikrobioty jelit i modulowania odpowiedzi immunologicznej (prebiotyki, probiotyki itp).³¹ Jedną z możliwości są interwencje dietetyczne zdolne do wpływania na funkcjonowanie miejscowego układu odpornościowego i łagodzenia w ten sposób zapaleń obserwowanych w chorobach tego typu. Są one zwane immunożywieniem.³² Najlepiej zbadane substancje immunoodżywcze to wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (n-3 PUFA), witamina D, arginina, nukleotydy i glutamina.³²

Witamina d i jej wpływ na jelitowe odpowiedzi immunologiczne 

Najlepiej opisaną funkcją witaminy D jest jej rola w regulacji poziomu wapnia i utrzymywania przez to dobrego stanu kości, ale jest ona znana również z silnego wpływu na odpowiedzi immunologiczne przewodu pokarmowego. Witamina D reguluje kilka genów regulujących funkcję bariery jelitowej oraz genów kodujących peptydy przeciwdrobnoustrojowe, przez co pomaga w utrzymaniu równowagi jelit (Fig 5).³³ Wykazuje ona działanie immunomodulacyjne obejmujące różnicowanie i migrację komórek układu odpornościowego oraz ich działanie przeciwzapalne.³⁴ Może oddziaływać bezpośrednio na komórki Panetha i wspomagać wydzielanie defensyny-2.³⁵ Ponadto witamina D sprzyja różnorodności składu mikrobioty jelit, powodując wydzielanie większej ilości kwasu masłowego. Kwas masłowy może wykazywać działanie przeciwzapalne, wzmacniać barierę jelitową i pomagać komórkom Panetha w wydzielaniu defensyn (rys. 5). Co ciekawe, wykazano, że niektóre bakterie probiotyczne (np. niektóre szczepy Lactobacillus) podwyższają poziom witaminy D we krwi.³⁶

Spożywanie błonnika pomaga zapewnić regularne wypróżnienia. Ponadto – z uwagi na to, że błonnik nie jest trawiony przez ludzkie enzymy – może on służyć za kluczowy składnik odżywczy dla mikrobioty jelit, ponieważ mikroorganizmy te wytwarzają oddzielne enzymy zdolne do przeprowadzenia fermentacji i rozkładu błonnika na ważne metabolity, takie jak SCFA.²⁸

RYSUNEK 4: Wpływ diety zachodniej i diet bogatych w błonnik oraz witaminy na miejscową i ogólnoustrojową homeostazę oraz odporność.

Adaptacja na podstawie Siracusa F et al, 2019.²⁶

Powłoka śluzowa jelit może również służyć za alternatywne źródło energii niektórym mikroorganizmom jelitowym (80% jej masy składa się z cukrów), jeżeli w diecie brakuje błonnika.²⁹ Intensyfikacja eksploatacji powłoki śluzowej przez bakterie jelitowe może się okazać szkodliwe – jak wykazały badania na zwierzętach, myszy żywione dietą pozbawioną błonnika są bardziej narażone na infekcje i choroby zapalne jelit. Podatność ta wynikała z tego, że żyjąca w organizmie mikrobiota spożywała powłokę śluzową, w związku z czym nie była ona dłużej w stanie chronić nabłonek przed inwazjami patogenów.²⁹ Zachodnie diety powodują zmianę składu mikrobioty i zastąpienie bakterii rozkładających błonnik gatunkami bakterii żywiącymi się śluzem (rys. 4).³⁰ Oznacza to, że nasze zachodnie diety mogą prowadzić do utraty ochronnych mikroorganizmów i ekspansji mikroorganizmów osłabiających kluczowe mechanizmy obronne i barierowe w jelicie, co ułatwia powstanie przewlekłego stanu zapalnego jelita.

Narodziny mają wpływ na skład mikrobioty jelit…

Dr Travis J. De Wolfe

Metoda porodu decyduje o tym, jaki typ bakterii z organizmu matki zostanie przekazany do jelita noworodka.¹⁴ Dzieci urodzone drogami rodnymi często przej-mują liczne bakterie jelitowe syntetyzujące lipopolisacharyd (LPS) – ważny składnik błony komórkowej bakterii Gram-ujemnych, które trenują układ odpornościowy człowieka w odpowiednim reagowaniu na zagrożenia ze strony mikroorganizmów.¹⁵ Natomiast dzieci urodzone przez cesarskie cięcie są predysponowane do kolonizacji przez krążące w szpitalach oportunistyczne patogeny.¹⁴

…oraz na dojrzewanie struktury ukladu odpornosciowego

Te różnice początkowej kolonizacji przez mikroorganizmy mogą wpłynąć na późniejsze dojrzewanie miejscowych wrodzonych struktur układu limfatycznego i na populację ochronno-regulacyjnych komórek typu T (Treg), powodując długofalowe konsekwencje dla fizjologii jelit. Dojrzewanie komórek T i pobudzenie czynników immunologicznych może chronić przed chorobami autoimmunologic- znymi (takimi jak cukrzyca czy stwardnienie rozsiane) pojawiającymi się na późniejszych etapach życia, a niekiedy przyczyniać się do ich powstania.^15,16

RYSUNEK 3: Czynniki środowiskowe wpływające na rozwój mikrobioty i śluzowego układu
odpornościowego u noworodków.

Adaptacja na podstawie Kalbermatter C et al, 2021¹³

^{Metabolity mikroorganizmów wytwarzane przez mikrobiotę oraz dietę matki przez cały okres ciąży wpływają na rozwój układu odpornościowego płodu. W chwili urodzenia równolegle z rozwojem układu odpornościowego rozpoczyna się kolonizacja organizmu przez mikrobiotę. Na tym etapie noworodek jest wciąż zależny od ochrony zapewnianej przez matkę poprzez karmienie piersią. Mleko matki zawiera jej antygeny bakteryjne stymulujące dojrzewanie wrodzonego śluzowego układu odpornościowego. Jeżeli chodzi o kolonizację jelit, w pierwszych tygodniach życia dominują Enterococcacae, Clostridiaceae, Lactobacillaceae, Bifidobacteriaceae i Streptococcaceae. Wprowadzenie do diety niemowlęcia pożywienia stałego prowadzi do wzrostu zróżnicowania mikrobioty jelit, która staje się podobniejsza do mikrobioty dorosłego: obfitość Bifidobacteriaceae zmniejsza się, natomiast Bacteroides, Ruminococcus i Clostridium stają się liczniejsze. Rodzaj porodu, karmienie piersią, pokarm stały oraz przyjmowanie antybiotyków to czynniki kształtujące mikrobiotę oraz układ odpornościowy noworodka na wczesnym etapie życia.}

Rozwój wrodzonych barier immunologicznych

Rozwój jelitowego układu odpornościowego zaczyna się przed urodzeniem i trwa do czasu zaprzestania karmienia piersią. W okresie płodowym powstają niedojrzałe struktury układu limfatycznego, między innymi kępki Peyera i krezkowe węzły chłonne (rys. 1A). Struktury te dopiero na późniejszym etapie rozwoju stają się w pełni zdolne do funkcjonowania, dlatego w celu kompensacji braku ich działania nabłonek jelita wytwarza peptydy przeciwdrobnoustrojowe (AMP) działające jak bariera obronna reagująca na pierwsze kolonizujące bakterie (rys. 1B).¹ Śluz jest kolejną ważną strukturą barierową wytwarzaną przez komórki kubkowe i wydzielaną na powierzchni apikalnej przewodu pokarmowego. Łącznie te wrodzone bariery immunologiczne grają kluczową rolę w ograniczeniu kontaktu mikrobioty jelit z komórkami nabłonka gospodarza, zwłaszcza gdy mikrobiota osadza się w jelicie niemowlęcia.

Adaptacyjny układ odpornościowy noworodka również ma w okresie rozwoju krytyczne znaczenie

Wytwarzana jest immunoglobulina A (IgA) o różnym powinowactwie do składników mikrobioty oraz specyficznych antygenów żywnościowych spożywanych przez noworodka. Wydzielana IgA działa tak, aby wiązać te cele w świetle jelita i ograniczyć ich zdolność do przylegania do nabłonka jelita i/lub wnikania do niego (rys. 1B).² W związku z tym w okresie odstawienia od piersi mikrobiota jelit noworodka staje się coraz bardziej zróżnicowana i skoncentrowana w odpowiedzi na zmianę diety i rozwój architektury kosmków i krypt. Wymaga to dalszej ochrony bariery nabłonkowej poprzez dojrzewanie miejscowych struktur układu limfatycznego. Pobudzone komórki Panetha zaczynają wytwarzać białka obronne gospodarza (defensyny) u podstawy małych krypt jelitowych, umożliwiając innym komórkom nabłonka zaprzestanie wytwarzania AMP. Na końcu proliferacja komórek nabłonka wzrasta razem z nasilonym wydzielaniem śluzu (rys. 1C).

RYSUNEK 1: Rozwój mikrobioty jelit i jelitowego układu immunologicznego przed urodzeniem (A) oraz przed (B) i po odstawieniu od piersi (C).

Adaptacja na podstawie Brandtzaeg P, 2017³ and Ximenez C et al, 2017⁶

Znaczenie homeostazy jelit

Co najmniej 80% komórek organizmu wytwarzających Ig znajduje się w jelicie.³ Jest to największy efektor odporności humoralnej. Wyspecjalizowane komórki nabłonka pobierające antygeny (komórki M) pełnią funkcje selekcyjne: ułatwiają transport antygenów pochodzących z bakterii komensalnych, diety lub patogenów ze światła jelita do położonych głębiej komórek układu limfatycznego. Następnie antygeny te są trawione przez komórki dendrytyczne (DC) i prezentowane adaptacyjnemu układowi immunologicznemu.

Poszczególne elementy odporności jelitowej razem wspierają homeostazę za pośrednictwem dwóch strategii przeciwzapalnych (rys. 1C):

1) wykluczenia immunologicznego obcych antygenów ogranicza/zapobiega kolonizacji błony śluzowej jelit przez mikrobiotę jelit; Tę funkcję pełni sIgA;³

2) tolerancja pokarmowa ogranicza miejscowe i obwodowe reakcje immunologiczne na nieszkodliwe antygeny wchodzące w kontakt z barierą nabłonkową.⁴ Zależy to od komórek Treg pełniących funkcje regulacyjne (rys. 2).³

Jeżeli strategie te funkcjonują prawidłowo, regulacja układu immunologicznego wraz z działaniem mikrobioty komensalnej wpływającej na rozwój i trening tego systemu prowadzi do stworzenia trwałej, homeostatycznej relacji gospodarza z organizmamikomensalnymi, która ma długofalowe implikacje dla zdrowia człowieka.⁵

RYSUNEK 2: Komórki wrodzonych i adaptacyjnych systemów odpornosciowych oraz ich odpowiednie funkcje.

Organizm człowieka jest domem dla bilionów bakterii, które wraz z wirusami, grzybami i innymi organizmami tworzą mikrobiotę ludzką.

Mikroorganizmy te grają ważną rolę w ochronie naszego zdrowia oraz sterowaniu naszą podatnością na choroby poprzez wpływ na różne aspekty naszego życia codziennego. Na przykład metaboliczna aktywność mikrobioty naszych jelit decyduje o tym, czy niektóre leki, takie jak acetaminofen, są toksyczne dla naszej wątroby.¹ Określone składniki mikrobioty mogą również ulegać zmianom i ewoluować w odpowiedzi na nowe żywnościowe źródła węglowodanów, umożliwiając nam trawienie produktów takich jak sushi² lub wytwarzanie ważnych, działających ochronnie związków chemicznych, takich jak krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA).³ Inne mikroorganizmy selektywnie kształtują układ odpornościowy tak, aby reagował na organizmyinwazyjne lub tolerował je, sterując w ten sposób naszą podatnością na poważne infekcje żołądka i jelit.⁴

Przez 1000 pierwszych dni życia, które są krytycznym okresem wzrostu i rozwoju we wczesnym dzieciństwie (okres od poczęcia do ukończenia 2 lat), każde zakłócenie procesu tworzenia się mikrobioty w jelicie noworodka może mieć niekorzystne dla zdrowia skutki.⁵

Naukowcy ustalili już, że mikrobiota jest ważna dla zdrowia człowieka, ale dopiero zaczynamy poznawać złożone powiązania między mikrobiotą a odpornością.

Z okazji Światowego Dnia Walki z AIDS, który przypada 1 grudnia, należy pamiętać, że ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV) atakuje niektóre białe krwinki, limfocyty T CD4. Osłabienie układu odpornościowego sprzyja pojawieniu się zakażeń oportunistycznych, nowotworów i chorób innych narządów. Obecnie, dzięki terapii antyretrowirusowej, liczba komórek T CD4 może zostać przywrócona, a wiremia obniżona do niewykrywalnego poziomu. Niestety, nie wszystkie negatywne skutki infekcji znikają. Zapalenie jamy ustnej jest szczególnie częste u osób żyjących z HIV i często związane jest z zaburzeniem równowagi mikrobioty jamy ustnej.

Brak równowagi w jelitach jest zaangażowany w odpowiedź immunologiczną na infekcję

Podczas zakażenia wirusem HIV, komórki T CD4 ulegają aktywacji, a następnie wyczerpaniu w walce z wirusem; wirus w końcu zniszczy te komórki lub uniemożliwi ich prawidłowe funkcjonowanie. Dodatkowo dochodzi do zaburzenia równowagi mikrobioty jelitowej, co nazywamy dysbiozą: część korzystnych bakterii (np. lactobacillus (sidenote: Lactobacillus Bakterie w kształcie pałeczki, których najważniejszą cechą jest wytwarzanie kwasu mlekowego. Dlatego nazywa się je „bakteriami mlekowymi”. 
Bakterie te są obecne u człowieka w jamie ustnej, pochwie i jelitach. Bytują również na roślinach oraz w organizmach zwierząt. Można je przyjmować, spożywając produkty fermentowane – mleczne, takie jak niektóre sery i jogurty, a także kiszone ogórki, kiszoną kapustę itp.
Pałeczki kwasu mlekowego są także przyjmowane w produktach zawierających probiotyki, ponieważ niektóre ich gatunki są znane z korzystnego działania.   W. H. Holzapfel et B. J. Wood, The Genera of Lactic Acid Bacteria, 2, Springer-Verlag, 1st ed. 1995 (2012), 411 p. « The genus Lactobacillus par W. P. Hammes, R. F. Vogel Tannock GW. A special fondness for lactobacilli. Appl Environ Microbiol. 2004 Jun;70(6):3189-94. Smith TJ, Rigassio-Radler D, Denmark R, et al. Effect of Lactobacillus rhamnosus LGG® and Bifidobacterium animalis ssp. lactis BB-12® on health-related quality of life in college students affected by upper respiratory infections. Br J Nutr. 2013 Jun;109(11):1999-2007. ) ) ulega zmniejszeniu na rzecz innych gatunków, w tym patogennych (sidenote: Patogen To mikroorganizm, który powoduje lub może spowodować chorobę Pirofski LA, Casadevall A. Q and A: What is a pathogen? A question that begs the point. BMC Biol. 2012 Jan 31;10:6. ) . Infekcja atakuje również błonę śluzową jelita, która traci swoją nieprzepuszczalność i uwalnia swoją zawartość, powodując stan zapalny, który rozprzestrzenia się w całym organizmie i uszkadza narządy. Powstaje błędne koło, ponieważ stan zapalny sprzyja namnażaniu się wirusa! Wczesna terapia antyretrowirusowa pozwala zachować integralność błony śluzowej jelita i równowagę mikrobioty jelitowej, ale niestety nie zapobiega utrzymywaniu się stanu zapalnego, który najprawdopodobniej zwiększa ryzyko chorób jamy ustnej.

HIV a choroby jamy ustnej: pierwsze hipotezy i rozwiązania

Dlaczego zakażenie HIV, nawet jeśli jest kontrolowane przez leczenie, osłabia błonę śluzową jamy ustnej i zwiększa ryzyko wystąpienia chorób jamy ustnej? Być może dlatego, że zmienia produkcję w ślinie wydzielniczej immunoglobuliny A, przeciwciał uważanych za główną linię obrony przed patogenami jamy ustnej. Być może również dlatego, że utrata komórek T CD4, podobnie jak w przypadku mikrobioty jelitowej, wywołuje stan zapalny i dysbiozę jamy ustnej. Jednak niewiele badań analizowało skład mikrobioty jamy ustnej u osób zakażonych HIV, a ich wyniki nie zawsze są spójne. Ponadto, obecnie bardzo trudno jest ocenić wpływ samego wirusa vs. leczenia na społeczności bakteryjne jamy ustnej.

Badania nad wzajemnymi powiązaniami pomiędzy (sidenote: Przegląd naukowy opublikowany we wrześniu 2021 r. stanowi uaktualnienie. ) mikrobiotą jamy ustnej a odpornością błony śluzowej jamy ustnej muszą być zatem kontynuowane, konkludują autorzy (sidenote: Przegląd naukowy opublikowany we wrześniu 2021 r. stanowi uaktualnienie. ) . Od tego zależy możliwość opracowania terapii łagodzących bolesne objawy w jamie ustnej u osób żyjących z HIV. Rozwiązanie "probiotyczne" w celu zapobiegania chorobom jamy ustnej zostało już zaproponowane, przy czym zespoły pracowały w szczególności nad gatunkiem bakterii, który powoduje ubytki, aby uczynić go mniej patogennym. Teraz naukowcom pozostaje sprawdzenie skuteczności szczepów probiotycznych i środków przeciwdrobnoustrojowych na funkcje immunologiczne jamy ustnej poprzez rygorystyczne badania kliniczne.

Mikrobiota jelitowa, choć najbardziej znana, nie jest naszą jedyną mikrobiotą. Nasze organy są domem dla wielu innych ekosystemów mikroorganizmów. Mikrobioty te często zajmują jedno z pierwszych miejsc w publikacjach naukowych oraz mediach. Publikacja każdego kolejnego badania sprawia, że ich wpływ na nasze zdrowie wydaje się coraz bardziej istotny. Przyjrzyjmy się tej rozległej „sieci”.

Mikrobiota ludzka – społeczność mikroorganizmów...

Mikrobiota ludzka to zespół mikroorganizmów – przede wszystkim bakterii, ale także wirusów i grzybów – zasiedlających nasz organizm. Ogromna większość (70%) znajduje się w układzie pokarmowym, który zamieszkuje 1,5 kg bakterii. Ale mikrobiota bytuje (sidenote: Bytuje Organizm dostarcza kolonizującym go mikrobom schronienia i pożywienia. ) również w pięciu innych organach: skórze, jamie ustnej, płucach, drogach moczowych i drogach płciowych. Mikroorganizmy mikrobioty są organizmami symbiotycznymi (sidenote: Symbiotycznymi W biologii jest to ścisły, wzajemnie korzystny związek dwóch lub więcej różnych organizmów.
  ) – my zapewniamy im warunki niezbędne do przetrwania, a one w zamian przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu (trawienia pokarmu, ochrony przed infekcjami, syntezy witamin). Korzyści są obustronne! Zrównoważona mikrobiota to gwarancja dobrego stanu zdrowia. I odwrotnie – rozregulowana mikrobiota sprzyja pojawianiu się różnych chorób. Mówimy wtedy o dysbiozie.

...wśród powiązanych ze sobą ekosystemów

Na pozór ekosystemy mikrobioty są zamknięte w każdym z sześciu organów-gospodarzy. Tylko na pozór... Liczne badania wykazały, że zaburzenie równowagi jednego organu może się odbić na innych. Na przykład zaburzona mikrobiota jelitowa ma związek z niektórymi chorobami skóry (zapaleniem skóry, łuszczycą) i płuc (astmą, przewlekłym zapaleniem oskrzeli, rakiem), a niedostateczna higiena jamy ustnej może zwiększać ryzyko wystąpienia infekcji płuc. Najnowsze badania naukowe sugerują zatem istnienie powiązań między tymi różnymi ekosystemami połączonymi w sieć, w której centrum znajduje się kluczowy element: jelito. Oś mózgowo-jelitowa, skórno-jelitowa, płucno-jelitowa, ustno-jelitowa i wątrobowo-jelitowa... Jelito nadaje informacjom kierunek i pełni funkcje łącznika między ekosystemami peryferyjnymi.

Obiecujące perspektywy dla badań i medycyny

Badania nad mikrobiotą dopiero się zaczynają. Aby potwierdzić hipotezę sieci połączeń zbudowanej wokół układu pokarmowego i wiążącej ze sobą poszczególne organy, niezbędne są kolejne badania mikrobioty jako całości. Niemniej możliwości zastosowania w medycynie wyglądają obiecująco: przywracając równowagę jednego ekosystemu, można by modyfikować stan innego chorego organu, co otwiera drogę do nowatorskich strategii leczenia.

Polecane przez naszą społeczność